31 mei: Mechelen - Tournai: 126 km; totaal 318 km

Vanmorgen aan het ontbijt kennis gemaakt met twee nederlandse echtparen, die ook onderweg zijn naar Santiago. Een van de echtparen kwam uit Eemnes. Er was ook nog een bijzondere link met de zorgbouw. De man, nu ook gepensioneerd had bij een installatie-adviesbureau gewerkt en had in het verleden regelmatig zijn installatie-ontwerpen voor ziekenhuizen besproken bij het toenmailige College voor Ziekenhuisvoorzieningen. Aan een van mijn excollega's had hij niet al te beste herinneringen. Ik kan dat plaatsen. Zijn vrouw had enige last van haar knie. Ze hadden daarom voor vandaag een heel ander tempo en een veel geringer aantal kilometers voor ogen dan ik. Dus samen fietsen zat er niet in. Onderweg heb ik voor haar en haar knie een kaarsje opgestoken. Het andere echtpaar ben ik onderweg nog even tegengekomen. Zij gingen tot Geraardsbergen. En ik wilde verder; naar Tournai. Op papier een tocht van circa 110 km. Dus ik moest er een beetje het gangetje inzetten; zeker als ik onderweg ook nog wat wilde zien. (Links de zuil, die ik circa 30 km na Mechelen tegenkwam......; die 2000 km geldt voor de wandelende pelgrims, niet voor de fietsers)

Eerst nog een klein rondje Mechelen gemaakt; langs de 'hoogtepunten'; langs het Hof van Busleyden (circa 1500). In dat Hof zetelde in de tijd dat Mechelen hoofdstad was van het Groot Bourgondisache Rijk, dat zich uitstrekte van Enkhuizen tot aan Dijon de Grote Raad van Mechelen; verder langs de gothische  Romboutskathedraal (1450) en daarna via de Brusselsepoort de stad uit.
Het is bewolkt. En erg koud. En helaas heb ik weer tegenwind.

Onderweg, in een dorpje Zonderzeel werd mij spontaan toegeroepen "bon Camino"......"Ja, die kant uit..."
Dat is een warme riem onder het hart bij het koude weer. Geen reden tot klagen dus. Bovendien...het is droog!
Inwoners van zo'n dorpje zien met grote regelmaat fietsers zoals langs komen en je met al die tassen aan je fiets kennelijk herkenbaar als 'Santiagoganger'; ik ga dat nog vaker meemaken.
Ik rijd een heel stuk over de zogenaamde 'Leirekensroute'; met die route bewijst België opnieuw dat ze ook schitterende fietspaden hebben. En ze kennen in heel Belgie ook het knooppuntensysteem. Ik heb even Aalst  aangedaan en daarna tot aan Gerardsbergen over een jaagpad langs de Dender gereden, met daarin een keur aan kleine, prachtige sluisjes.

Ik ben ook even Ninove binnengewipt; Geraardsbergen ben ik om de tijdswille gepasseerd. Voorbij Geraardsbergen verder langs de Dender tot Lessines......Jammer genoeg steeds tegen wind.
De harde tegenwind gaat me na Lessines nog meer opbreken, als ik de heuvels in moet. Het zijn voor mij de eerste heuvels. Ik voel me aangemoedigd door de namen van bijna alle bekende nederlandse profrenners op het wegdek. Als ik het wegdek mag geloven is "Knaven" met meest populair. Ik weet zeker dat hij die heuvels tot aan Tourmai heel wat sneller neemt dan ik. Maar ik heb een excuus. Ik heb harde tegenwind. Ik prent mezelf in, dat ik het kleinste blad hier nog niet moet gebruiken. Dat ik dat tot in de Pyreneeën niet 'bewaren'.
Ik realiseer me, dat ik de hele dag al tussen de buien door rijd.

Eenmaal in Tournai (Doornik voor de Vlamingen en voor ons Nederlanders) mag ik me meteen vergapen aan de 12e eeuwsse romaanse OLV-kathedraal. De kathedraal heeft vijf torens. Een imposant bouwwerk.

Ik verblijf er in de jeugdherberg. Qua voorzieningen zeer eenvoudig. Geen individueel sanitair. Daarvoor moet je een eind over de gang. Maar dat schijnt goed te zijn voor de pelgrimsmoraal.

Het Nietzsche-thema van vandaag: "Moraal is in Europa tegenwoordig kuddediermoraal. Iedereen voelt zich beledigd als je hem of haar 'tot de dieren rekent'. Maar wat is het geval? We gedragen ons steeds meer als kuddedier. Eerst was het volgens Nietzsche de godsdienst die onze kuddedierbegeerten streelde, nu zijn het de 'democratische instituties die dat doen. Alles en iedereen, die zich tegen de kudde verzet, wordt als 'vijand', als een gevaar gezien.

Hieronder de Dender en de kathedraal van Tournai (Doornik)