14 juni: Joué - Dax: 129 km; totaal 1587 km

Vanmorgen kon er in de gîte in Joué helaas ook geen ontbijtje af. De prijs-kwaliteitsverhouding is daar echt geod waardeloos. En ik had nauwelijks nog eten bij me.
Voor het vertrek eerst mijn jarige dochter en natuurlijk ook haar moeder een verjaardags sms-je gestuurd.
Ik zat rond 08.30 uur op de fiets. Ik zou zo mogelijk Dax willen halen. Ik hoopte in het eerste dorp (Joué) een ochtendkoffie te kunnen nuttigen en ook te kunnen fourageren. Maar nee hoor. Er was niets wat er op leek. Ook in het volgende dorp - Biganon - was geen café en/of winkel. Op een lege maag op de fiets - ik had ook de avond ervoor niet echt kunnen dineren (zie mijn verslag van 13 juni) - voelt niet lekker. En al helemaal niet als het dan ook nog hard begint te regenen. Gelukkig was er in Moustey (ook heel klein hoor) wel een bar/restaurant en waren er enkele winkels. In de bar-restaurant heb ik een ontbijtje besteld. Ik had zo'n honger, dat ik de potjes jam ook helemaal leeg heb gegeten. In een van de winkels werd brood, kaas, en fruit gekocht. Het hongerprobleem was opgelost. Het regenprobleem niet. Het regende bijzonder hard. Ik heb in Moustey van een paar oude 'pelgrimskerkjes' nog een foto genomen; ook van een steen, waarop stond aangegeven, dat de afstand naar Compostela nog 1000 km was.

Mijn fototoestel had in Moustey een behoorlijke 'waterklap'gehad. Ik wilde het aan niet nog meer water blootstellen. Dus ik ben maar gewoon in de regen zo hard mogelijk gaan fietsen. Soms viel dat wel tegen, want er was ook een behoorlijke tegenwind.

In Labouheyre wilde ik natuurlijk stoppen om daar de Ëglise Saint Jacques te kunnen bekijken. Ook weer een echte oude pelgrimskerk; met een mooi Saint Jacquesraam. Ik had er enkele interessante ontmoetingen. Er schuilde een wandelende pelgrim uit Orléans. Hij had zijn bagage, zijn schoenen, sokken, zijn jas ....echt alles over een tweetal banken uitgespreid. Alles was nat. Alleen zijn humeur niet. Daar leek niets aan te mankeren. Hij wilde met dit weer wel een dag mijn fiets lenen. Misschien dat ik dan een dag zou willen lopen. Ik heb hem duidelijk proberen te maken, dat ik niet op zijn voorstel in kon gaan, omdat hij te veel bagage bij zich had en ik dat niet zou kunnen dragen. Hij vond dat hij wel genoegen konj nemen met dat bezwaar. Grappig is, dat andere pelgrims ook altijd willen weten, waar je vandaan komt, hoeveel kilometers je vandaag al hebt afgelegd, en wanneer je van huis bent vertrokken. Dat soort vragen stel ik dus inmiddels ook aan anderen.

Bijzonder was ook, dat een andere pelgrim - ook al op blote voeten (dat was een fietser, die te veel water in zijn schoenen had gekregen en ook zijn schoenen en sokken 'te drogen had gezet/gehangen') op e plaats waar normaliter het evangelie wordt voorgelezen, viool stond te spelen. Het was een jone Fransman uit Nantes. Hij speelde pelgrimsliederen, maar ook lichter genre. Hij liet de teksten rondgaan. Hij had veel plezier in zijn spel, en wij als luisteraars ook. Dit was echt een feest. Eigenlijk heel ontroerend. Ik ben minstens een half uur in de kerk gebleven. Natuurlijk heb ik in deze Saint Jacques ook een grote kaars voor Annemoon opgestoken.
Gelet op de regen hebben we elkaar als pelgrims 'bonne courage' toegewenst. Dat is de standaardwens bij het afscheid van een pelgrim. Ik krijg het dagelijks heel wat keren te horen.

In Labouheyre heb ik tussen de middag ook maar warm gegeten. Ik was tenslotte een diner achter. Ik hoopte dat warm eten extra warmte tegen de kou van de regen zou geven....en dat de regen misschien wel zou ophouden tijdens het eten. Nou dat laatste mooi niet.
Na het eten kon ik dus met mijn blote knietjes weer de koude regen in. Het heeft tot ongeveer 15.00 uur (hard) geregend. Rond 16.00 uur kwam zelfs de zon er nog een tijdje door. Dan is de zon zo scherp, dat je zelfs je zonnebrandolie te voorschijin moet halen.
Het was vooral doorfietsen, want in de dorpen, waar ik doorkwam was niet heel veel te zien. Ik heb van nog enkele kerkjes een foto genomen. Maar het waren geen bijzondere romaanse kerkjes.

Bijzonder is wel, dat in alle dorpjes wordt gemeld, dat je op de route naar Compostela bent. In enkele dorpen staat de afstand naar Compostela vermeld. Als fietser zie je ook steeds meer verwijzingen naar de route van de wandelaars. Soms lopen stukken parallel.
Jammer dat ik vlak voor Dax nog een keer verkeerd ben gereden. Dan rijd je zo maar weer een aantal kilometers om. Zonde. Maar gelukkig heb ik wel een aardig hotel getroffen. En het hotel heeft een heel geode keuken. Zo kon ik de verjaardag van Annemoon op afstand nog een beetje meevieren.

Eigenliojk had ik onderweg en hier vanuit Dax de Pyreneeën al lang moeten kunnen zien, maar met al die bewolking en regen is dat nog steeds niet gelukt. Ik moet zo vlak voor de Pyreneeën, rekenig houdend met de weersverwachting, maar even meer planmatig te werk gaan.

Ik heb overwogen deze dag in mijn blog af te doen als "regen...regen...heel veel regen en wind"; een dag om snel te vergeten. Maar ja zo dag hoort er wel bij. Zo'n dag maakt gewoon deel uit van de reis. Als ik pech heb, volgen er nog meer.