4 juni: Compiègne - Marines: 93 km; totaal 657 km

's Morgens bij het vroege ontbijt had ik een een kort gesprek met Gerard en Erik (uit Osterbeek) over wat ik voor deze dag uit Nietzsche gelezen had. Nietzsche schrijft ergens dat "het onmogelijk is, dat een mens de eigenschappen en voorliefden van zijn ouders en voorvaderen niet in zijn lichaam zou omdragen: hoezeer de evidentie dat ook mag tegenspreken. Dit is het probleem van het ras. Als men iets van de ouders afweet, is het gepermitteerd een conclusie te trekken aangaande het kind..........Eigenschappen gaan even onvermijdelijk in het kind over als bedorven bloed; en met behulp van de beste opvoeding en het beste onderwijs zal men er ten hoogste in slagen omtrent zo'n overerving te misleiden".

Het was een passage, waarmee ik enigszins worstelde, omdat ik enerzijds kind ben van mijn ouders, maar anderzijds vanaf mijn elfde uitdrukkelijk door paters op een internaat ben opgevoed. De vraag is dan wat de paters hebben bijgedragen. Volgens Nietzsche niet al te veel. Ik heb daar mijn twijfels.
Gerard attendeerde op het boek van Tessa de Loo. De twee zusjes, die in de oorlog bij verschillende pleegouders terecht komen en dan na de oorlog twee volstrekt andere levens leiden. Wat is precies voor die twee zusjes het belang van de bloedlijn geweest? Dat is toch heel moeilijk te duiden.

Natuurlijk werd er vandaag ook weer gefietst. Gerard, Erik en ik 'stonden vroeg aan het vertrek'. We gingen trouwens niet gezamenlijk op pad, want zij namen de route over Parijs en ik wilde juist niet over en door Parijs, maar westelijk van Parijs de Seine oversteken.









De route van vandaag had weinig hoogtepunten. Althans wat de cultuur in termen van oude abdijen en romaanse kerken betreft. In geografische zin waren er teveel hoogtepunten: de heuvels hadden soms een hoog stijgingspercentage en de beklimmingen waren lang. De verleiding was soms groot om naar het allerkleinste blad over te schakelen, maar ik ben bang, dat het me dan in de Pyreneeën zeker niet gaat lukken. Het was dus - ook omdat het erg warm was - soms erg afzien. Op dit soort dagen ben je wel heel bewust met drinken en eten bezig. Zou je dat niet doen, dan kom je beslist 'de man met de hamer' tegen.
Sinaasappels en kersen zijn heerlijk op zo'n dag. Een tartelette des pommes gaat er ook goed in. (Maar daarnaast heel veel gewone boterhammen en veel water)

Omdat ik vroeg vertrokken was, had ik de hele dag het gevoel dat ik tijd over had. Maar dat had mede te maken omdat ik onderweg geen kerken of abdijen had te bekijken.

Tot overmaat van ramp bleken in Clermont, een mooi oud stadje, dat ik als stop had uitgezocht, de beide batterijen van mijn fototoestel leeg. Had ik dus de afgelopen dagen even niet goed opgelet. Een beginnersfout voor een fotograaf............Ik moet jullie dus foto's van het oude centrum van Clermont onthouden en ook van het mooie kasteel van Henonville.

De nacht werd doorgebracht in het kleine stadje Marines: ik had daar een aardig hotelletje, waar je ook lekker kon eten. De mensen daar waren bijzonder aardig en ze waren me op allerlei manieren terwille, maar ze konden me niet aan een internetverbinding helpen. Ook de café's in het stadje hadden geen verbinding voor me;......wel lekker bier

 Hier links boven wel nog de oude kerk van Clermont (echt een leuk oud stadje)  en hiernaast nog een foto van Marines