20 juni 2010

19 juni: Los Arcos - Najera: 66 km; totaal 1913 km








Er was een uitgebreid buffetontbijt in het hotel. Daarbij kennis genmaakt met een Duitser, die op 1 april op een bijzondere step uit Berlijn is vertrokken. Hij doet dus de Camino per step. Wel een beetje een bijzondere step. En hij heeft niet minder dan 66 kilo aan bagage bij zich. Hoe je dan in godsnaam de Pyreneeën over kunt komen is voor mij volstrekt onduidelijk. Maar hij zich er fysiek geweldig uit. Moet beresterk zijn. We vertrokken beide tegelijk. Maar als fietser was ik aanmerkelijk sneller.

Het was redelijk mooi weer. Al gauw begon de zon de schijnen. Maar warm was het allesbhelave. Er stond een sterke, koude wind uit het noordwesten. Die streke tegenwind zou in de looop van de dag alleen maar sterker worden. Met tegenwind de bergen en heuvels op, viel niet mee.

Voor ik vertrok heb ik in Los Arcos nog even wat boodschapppen gedaan. Een leuk klein stadje overigens dat Los Arcos. Niet alleen een mooie Santa Mariakerk, waar gisteren de mis voor de pelgrims plaatsvond, maar ook een alleraardigst Plaza met rondom arcaden.

Ongeveer 20 km westelijk van Los Arcos ligt Viana. Een prachtig stadje. Ik heb afgelopen week gehood, dat een van de kinderen van koning Carlos ook prins van Viana is. Het is een opgepoetst stadje, dat in het verleden ook een zelfstandig vorstendom was. In het centrum staat de Santa Maria uit circa 1500. Een zowel buityen als binnen rijk versierde kerk; buiten mooi steenhakkerswerk, binnen...zowel een aardig Jacobusbeeldje als een uitbundig gouden opbouw met beelden achter het hoofdaltaar. Ik heb in deze Stabta Maria een kaarsje voor alle pelgrims opgestoken. Dat is nodig, omdat ik menigeen mank zie lopen.
Ik heb met enkele jonge Duitse vrouwen uit Beieren gesproken. Het ging hen niet al te best. pijn aan de enkel, pijn aan de knieën, pijn aan de voeten. Ze waren in Saint Jean Pied-de-Port gestart en wilden tot Burgos gaan. Daarna moesten ze snel naar huis....wieder an der Arbeit.























Het grappige is, dat ik in Viana een kwartet fietsende spanjaarden tegenkwam, die ik al op het Plaza in Los Arcos gezien had. We hadden kennelijk hetzelfde tempo. Dat leidt natuurlijk tot een kennismakings-gesprek en een volle lach bij alle volgende ontmoetingen. We kwamen elkaar nog tegen in Logrono en in Navarrette.








De volgende stop was in Logrono. Logrono ligt aan de Ebro. Ik heb er de  16e eeuwseSantiagokerk bezocht (van buiten veel beeldhouwwerk, van binnen een grote gouden, schreeuwerige oopbouw achter het hoofdaltaar) en de Santa Maria-katedraal. Op de bijzondere torens van de kathedraal schijnen zo nu en dan opoievaars te huizen. Dat was nu niet het geval. Ik heb wel een ooievaar gezien op een toren in het park aan de Ebro.




















Zowel in de kerk als in de kathedraal werd getrouwd. Trouwen is in Spanje een deftige aangelegenheid. Heel veel vrouwen in het lang. Maar mannen en kinderen ook op hun allerbest gekleed. Het sluit aan bij het algemene straatbeeld. De Spanjaard ziet er verzorgd uit. Verder op straat geen rotzooi. De straten worden kennelijk zeer regelmatig geveegd. Als er al graffiti wordt gespoten, dan wordt dat weggehaald. In het groen wordt de rotzooi weggeprikt. De publieke ruimten in de steden en stadjes zien er heel veel beter uit dan in ons eigen land. Wij hebben dat kennelijk allemaal wegbezuinigd en willen er anders dan in Spanje uitkeringstrekkers niet voor laten werken.



























Toen ik uit Logrono vertrok bleek het inmiddels zo ongeveer te stormen. Windkracht 6; noord-west...voor mij dus pal tegen. Met een dergelijke sterke tegenwind kom je in dit bergachtige/heuvelachtige land nauwelijks vooruit. Heel hard werken en je mag blij zijn als je nog 15 km per uur haalt. Als je vaak tegenwind hebt, en je hebt veel regen, dan mooet je volgens de pelgrimverhalen veel hebben gezondigd. Nou ik wist dat niet, maar dat zal dan wel. Feit is, dat ik heel veel tegenwind en veel regen heb........Ik arme zondaar.
In Najera had ik het met de tegenwind wel gehad. Ondanks het harde werken, waren dat vandaag niet al te veel kilometers. Maar ik heb genoten van Viana en Logrono.

 

4 opmerkingen:

  1. Wat heb je al veel kilometers gevreten, Johan! Als ik het zo allemaal lees, dan past dit leven je uitstekend. Ik heb bewondering voor je doorzettingsvermogen bij al die regen en vooral die tegenwind. Het is leuk om je verhalen te lezen en de prachtige plaatjes te bekijken.
    Veel liefs van Patries

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Johan,

    Wat ontzettend leuk om je verhalen te lezen over je prachtige tocht. Ik krijg bijna zin om ook op de fiets te stappen, maar die Pyreneeen lijken me toch te veel. Succes en liefs, Oot

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Patries,

    Ja inderdaad heb ik inmiddels heel wat kilometers weggetrapt. Maar het veolt niet als kilometers vreten. Je kunt in een aantal uren per dag - als er niet te veel harde tregenwind is - best ver komen. En dan is er volop tijd om te genieten van de romaanse kerkjes, abdijen, kathedralen, ruïnes, het caféleven van de Spanjaarden, een hapje te eten en lekker slokje Rioja te drinken, etc.

    een spaanse groet,

    johan

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Oot,

    Ik kon mensen tegen die zonder enige training de Pyreneeën zijn over gekomen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat het niet alleen de Pyreneeën zijn. Er moet al heel veel dagen iedere dag geklommen worden. Maar het went wel. Je bouwt onderweg stevige bovenbenen op. Zelfs ik!
    En je krijgt er dan lol in ook heuveltjes 'op het grote blad' te bedwingen. Zo kan een feitser ook van het fietsen heuvelop genieten.
    Ik heb er een gewoonte van gemaakt om na iedere klim, als ik boven ben gekomen even wat te drinken en wat te eten. Ik eet heel veel, maar verlies wel gewicht.

    een groet uit het mooie Fromista,

    Johan

    BeantwoordenVerwijderen