28 juni: Melide - Santiago de Compostela; hotel Compostela: 70 km; totaal 2617 km

Het is gelukt!
Lieve Hanneke, lieve Annemoon en Marijn, lieve zusjes, beste broers, lieve schoonzussen, beste zwagers,
beste vrienden, Engelenzangers, Paraplu-ers, lieve en beste medebestuursleden van de verschillende verbanden, beste opdrachtgevers, collega's en excollega's, lieve en beste Latijnlezers, medeleden van het leesgroepje filosofie, lieve en beste medestudenten.......ik ben er.

Vanmiddag om 13.15 uur stond ik aan de gemeentegrens van Santiago de Compostela. Ongeveer een uur later ontmoette ik voor de kathedraal enkele nederlandse echtparen, die mij feliciteerden. Ik van mijn kant kon hen feliciteren. Het ene paar had de Camino gelopen vanaf Saint Jean Pied de Port en het andere paar had ook vanuit Nederland (Eindhoven) gefietst. Ik heb me voor de kathedraal laten fotograferen door een Amerikaan. Weer een ander nederlands echtpaar paste iets later in de drukte voor het door Hanneke gereserveerde hotel in het centrum van de stad even op mijn bagage.

Wat een sensatie om er te zijn. En wat zijn de eerste indrukken overweldigend: zoveel lopers, zoveel fietsers, zoveel pelgrims.
En wat een mooie oude stad. Wat een geweldige kathedraal, wat een kerken, wat een bestuursgebouwen, universiteit. Wat een mooie, oude, fijnmazige, middeleeuwse structuur. Wat een koelte in de smalle straatjes. Wat een terrasjes....
Het is schitterend. Maar ook warm. Ik wil eerst in bad en Hanneke bellen. Haar bedanken, dat ze helemaal het goede hotel heeft geregeld. Midden in het centrum......; ik zal nooit ver hoeven te lopen.....en lekker luxe.

Nog even het fietsen. Dat lukte vanmorgen in het begin helemaal niet. Je hebt in je hoofd dat het een feestelijke aankomstdag wordt en dan blijkt er toch weer heel veel geklommen te moeten worden. En het was warm. En veel bijzonders aan kerken en/of kloosters was er onderweg niet te zien. Je moest het hebben van de mooie landschappen. Nou die mochten er zijn. Dit groene Galicië is erg mooi. Maar het heeft behoorlijke hoogteverschillen.
Bijzonder was, dat ik een stuk door eucalyptusbossen reed. Heerlijk rook het daar. Jammer dat dat soms werd afgewisseld met hevig stinkende boeren. Die ruiken hier nauwelijks anders dan bij ons. Er zijn er hier wel wat minder.

Al fietsende stelde ik vast, dat Compostela verder weg was dan ik had verondersteld. Het werd veel meer dan circa 55 km. Op het geheel stellen die paar extra kilometers niks voor, maar op zo'n aankomstdag wil je liever minder dan meer kilometers fietsen. En het werden er meer en ze waren, mede door de warmte zwaarder dan voorzien.

Maar als je dan aankomt....dan vallen de tegenvallers weg. Dan is er gewoon alleen maar grote blijdschap.
Je ziet overal om je heen blije, stralende, opgeluchte, 'geslaagde' pelgrims. Ik voelde me ook stralend en gelukkig. Maar ben tegelijkertijd een beetje verbaasd, dat ik dit werkelijk heb gepresteerd. Ik had nog nooit een berg beklommen en ben zwoegend en ploeterend....maar steeds beter klimmend... toch in Santiago kunnen komen.

Ik besef dat ik kennelijk een goede beschermengel heb. Er waren per saldo in de maand, die ik onderweg was, toch behoorlijk veel gevaarlijke momenten; niet alleen in de bergen, met bijvoorbeeld de natte afdaling in de Pyreneeën, maar bij het contact-verkeer op 'bijna-snelwegen'. Dan razen de auto's en vrachtauto's vlak langs jou, ook in afdalingen. Ik had het gevoel dat ik soms bijna geraakt werd. Maar het is zoals gezegd, allemaal goed gegaan.

Het is waar....ik heb de eerste weken veel regen gehad, en ik had ook veel tegenwind. Maar het weer van de afgelopen week heeft heel veel goed gemaakt. Soms een paar uur wat erg warm. Maar dat vind ik lekkerder dan kou. ...Een tijdje in de hitte klimmen, dan ergens aankomen, je helm afdoen en je hoofd schudden....dan schud je het water van je hoofd; dat is veel mooier dan wanneer je vanonder de douche komt.
En wat een geluk he....geen enkele lekke band. Kok, de Utrechtse fietsenmaker had het voorspeld....; die had gezegd...'met deze banden krijg je geen lekke band'. Ik vind dat heel bijzonder. Want natuurlijk lag er hier en daar glas. En verder ook helemaal geen pech met de fiets....; dat het stuur op enig moment wat vaster gezet moest worden, kan je geen pech noemen. Het is werkelijk een 'moordfiets'. De fiets had onderweg veel bekijks....en eigenlijk heb ik er wel een paar verkocht....; mensen die hoorden wat mijn ervaringen waren en zeiden, dat ze ook zo'n Santos gingen kopen.

Naar Santiago gaan....het fietsen is mooi; is heerlijk; in een plat of golvend land is het aangenamer dan in gebieden met hoge bergen. Maar die berggebieden hebben zo hun eigen sensaties. De heel bijzondere landschappen, het grotere aantal ontmoetingen, dat je er met mede-fietsers hebt, de angst en de verhalen eromheen. Over 150 km door Les Landes fietsen valt weinig te vertellen. Maar over de Cebreiro fietsen....dat is echt een verhaal, dat is een ervaring. Dat vergeet je nooit meer

Ik heb Hanneke in mijn blog al eerder bedankt. Zij heeft mij de ruimte gegeven en gestimuleerd de tocht te gaan maken. Ik wil Edde Weiss bedanken, die een hele periode meegetraind heeft. Eddy, het heeft absoluut zeker geholpen! En ik heb het vooral op souplesse gedaan. Dat is zeker in de bergen de beste manier. Verder wi lik alle volgers bedanken. Jullie reacties waren zonder uitzondering heel plezierig. Het waren aanmoedigingen, schouderklopjes. Die kon ik op de moeilijke momenten....- die waren er ook - goed gebruiken.

Vanmiidag na enkele koele biertjes al meteen mijn "Compostelaat" gehaald. Dat is, als ik het goed begrepen heb, zowel 'een diploma' als een volle aflaat.

Vanavond ook een gezongen pelgrimsmis bijgewoond in de kathedraal. Zo'n hele grote kathedraal helemaal vol, met bijna alleen maar pelgrims. Daar word je ook wel een beetje stil van. Een mooi moment om met danbaarheid de ervaringen van de pelgrimstocht te overdenken.


Misschien ben ik nu wel een beetje te moe het dit bericht te schrijven.
Ik ga hier in Santiago eerst maar eens een paar dagen lekker uitrusten en nagenieten. En natuurlijk heel veel mensen ontmoeten, die ik de afgelopen weken ben tegen gekomen.