Om 5.15 uur staan de eerste wandelaars op. Natuurlijk word ik ook wakker. Maar boven in een stapelbed ben je wat onthand. Er wordt onder je opgestaan, ingepakt.....daar kun je niet tussen. Toen de Zwitsers onder me klaar waren ook maar opgestaan. De douche was te koud......Het ontbijt was dit keer een grote homp stokbrood uit mijn tas. Rond 7.45 uur zat ik op de fiets. De zon scheen al volop....Maar koud!!! Ik zat met jack aan te bibberen op de fiets.
Niet veel na negenen reed ik Burgos binnen. Voor fietsers is dat leuk binnen komen. Je rijdt kilometers in het groen/parklangs de rivier op een beschut fietspad, ver van al het andere verkeer en je komt bijna bij de kathedraal uit. Super. Ik zie Burgos na 25 jaar terug. Tsonge wat mooi. En rijk! Alles opgepoetst en gooed onderhouden. Fantastische park aan de rivier; een grote boulevard/paseo. Chique winkels.....en dan de verschillende monumenten. Ja en dan steekt de prachtige kathedraal daar bovenuit. Er wordt permanent aan gerestaureerd, maar hij is nu redelijk vrij van steigers. Hij staat als het ware te blinken in de zon. Hij heeft een lichte kleur, die strak afsteekt tegen de helderblauwe lucht. Ik betaal de lage pelgrimstoegangsprijs en ben er minstens anderhalf uur binnen. Een rijker versierde kathedraal heb ik nog nooit gezien. (althans ik kan het me even niet herinneren). Wat een pracht, wat een praal, wat een rijkdom, wat een macht. Dit is de kerk op het toppunt van zijn rijkdom en macht. De functie van gebedshuis is nauwelijks te ontdekken. Hij is er wel. Er wordt ook een mis gelezen. Maar dat lijkt inmiddels minder belangrijk dan de museale functie. Ik bedoel.....er zijn veel toeristen, er worden veel foto's gemaakt (ik doe daar hard aan mee) en er zijn weinig kerkgangers; er lijkt niet veel gebeden te worden.
Als je je entreebiljetje koop krijg je ook een 'gidsje'in je handen gedrukt, zoals je die ook in een museum krijgt. Er wordt in beschreven wat je in welke volgorde moet gaan zien. Er zijn onwaarschijnlijk mooie retabels, schilderijen (da Vinci!!), prachtige ramen en roosvensters, een renaissance 'gouden trap', een koor met rpachtige koorbanken, er zijn grote en kleine beelden, oude graftomben, er is een prachtige kloostergang, een groot kathedraalmuseum, enz. Ik ben natuurlijk extra geïnteresseerd in de kathedraal als gebouw en in het rijke steenhakkerswerk. De kathedraal is in 1240 gereed gekomen. De torens doen denken aan de torens van de kathedraal van Keulen. Maar als geheel is deze kathedraal veel 'rijker versierd'. Je raakt niet uitgekeken. Ik laat mijn fototoetsel vele malen klikken.
Toch ben ik blij als ik de stad weer uit ben. Op een of meer bevalt mij het fietsen in het land, respectievelijk het verblijf in kleine dorpjes, een koffie in het dorpscafé tussen de Spanjaarden veel beter dan die drukte en herrie in de grote stad. Dat is natuurlijk ook omdat je zo'n stad niet in een paar uur in je greep hebt. Je kent er niet direct je weg. Er is te veel om te gaan bekijken. Je zou er ook een week kunnen blijven en je hebt maar een paar uur. Dat voelt in een aantal opzichten ongemakkelijk. Burgos...., het moet als je de Camino doet in een klein dagdeel. Je kunt ook een rustdag nemen en wat langer in zo'n stad blijven, maar ook dat zou onvoldoende zijn. Doorfietsen is dan de meest voor de hand liggende keuze.
Ik voel me daar verder in de dag goed bij. En wat heerlijk is.......ik heb voor de wind!. En de wind is stevig. Ik moet weliswaar enkele keren flink klimmen, maar er zijn ook hele stukken redelijk vlak en met de wind in de rug schiet ik heel hard op. Natuurlijk blijf ik wel stoppen bij mooie kerkjes. Ik rijd lettewrlijk door een ruïne; de ruïne van San Anton. Ik neem iets verder uitgebreid de tijd voor de prachtige kerken in Castrojeriz. Helaas blijken beide op slot. Ik heb daar mijn eerste kleine valpartij. Het is er zo steil, dat ik me niet verder omhoog kan trekken. Ik wil stoppen, maar op die steile helling houd ik mezelf met de fiets niet. Ik bezeer enigszins mijn linker pols. Aan de fiets geen schade.
Ik neem de tijd voor de kerk in Boadilla. Bij die kerk staat een bijzondere zuil van de rechterlijke macht uit de 15e eeuw. Misdadigers werden daar als deel van hun straf bij die zuil 'tentoongesteld'. Ik passer verder enkele bijzondere bruggen, waaronder een beroemde pelgrimsbrug over de Rio Pisuerga.
Ik besluit te stoppen in Fromista. Zo heb ik wat meer tijd om de broemde 'San Martin'te bekijken, een van de werkelijke hoogtepunten van de romaanse bouwkunst in Europa. Dezean Martin is echt geweldig. Ik slaap in het San Martinhotel tegenover de kerk. Bij het genot van een glas koele witte wijn kan ik mijn ogen niet van de kerk afhouden. Natuurlijk ga ik er ook uitgebreid naar binnen. Rondom onder het dakwerk prachtig beeldhouwwerk. En nog heel gaaf!. Prachtige kopjes.....mesnen, dieren, .....Veel moorse invloeden. En dan is er in hetzelfde stadje ook nog de interessante San Pedro uity de 16e eeuw. Deze San Pedro heeft minstens vijf ooievaarsnesten op zijn dak. De jonge ooievaars krijgen er van hun ouders vliegles. Duiven doen het kunstje voor.
Wat geweldig om dag in dag uit tegen zoveel kunst aan te lopen, of misschien moet ik eigenlijk zeggen fietsen.
Het blijkt dat Nietzsche daar niet tegenop kan. Mijn hoofd lijkt even geen ruimte voor Nietzsche te hebben. Ik lees nog elke dag een paar pagina's, maar Nietzsche wordt verdrongen door de wind, de zon, de landschappen, de bloemen, de vogels, de kerken, de kathedralen, de ontmoetingen......
Gistsren hier op het tarrasje voor het hotel uitgebreid gesproken met twee franscaises. 's Avons gegeten met een gemengd Belgisch-Nederlands echtpaar, en genoten van het enthousiaste Spaanse publiek bij de voetbalwedstrijd Spanje-Honduras. Gezien op een scherm van 2 x 1.25 m! Spanje heeft zich na de nederlaag tegen Zwitserland met de 2-0 tegen Honduras enigszins gerehabiliteerd. Als ze de kansen beter gaan benutten, worden ze m.i. wereldkampioen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten