30 augustus: verder langs de Adige via Bolzano naar Trento

Gargazonne - Trento: 89 km: totaal 1378 km

Vanmorgen in alle rust buiten op het terras van het hotel in Gargazonne met uitzicht op bergen en een appelboomgaard ontbeten. De zon scheen. Maar de hemel was niet volledig stralend blauw. Er waren ook wolken. Het was niet zo'n nietszeggend 'zoet' Italiaans ontbijt, maar nog helemaal Europees/Tirols met een ei, verschillende soorten beleg, sappen, yoghurt, enz. Ik nam er alle tijd voor.

Wijs geworden van wat me gisteren in Merano was overkomen, wilde ik na het ontbijt direct een slaapplaats in Trento regelen. Ik belde diverse hotels. Alles was vol. Ook met mijn beste Italiaans kon ik niemand verleiden mij een slaapplaats te geven. Toen de computer maar gepakt en geprobeerd via internet een slaapplaats te regelen. Maar alles wat ik probeerde....ik kreeg steeds te horen of te lezen dat er geen plaats was. De hoteleigenaresse had in de gaten, dat ik een probleem had en bood hulp aan.
Zij ging bellen. Na enkele pogingen was het raak, nota bene bij een hotel, dat mij eerst verteld had, dat zij vol zaten. Maar nu zou ik een plaats kunnen krijgen in een dependance, in een appartement in de directe nabijheid van het hotel (Hotel America). Dat "pakte" ik dan maar. Dat er een slaapplaats was geregeld - en wel voor twee nachten ; ......ik was langzamerhand weer aan een rustdag toe - gaf bij het vertrek wel een lekker gevoel.
Ik vertrok niet nadat ik ook de zieke echtgenoot van de hoteleigenaresse uitgebreid had gesproken over mijn fietsreis. Het was een erg plezierig gesprek met een ernstig zieke man. Hij was zichtbaar blij, dat ik zoveel tijd voor hem had. Ik heb hem met mijn verhalen echt blij gemaakt, ook met mijn commentaar op het boek, dat hij aan het lezen was. (over dat je met je Geist in sterke mate de gezondheid van het lichaam kunt beïnvloeden).

Ik vertrok vanwege dat regelen van een slaapplek voor de komende twee nachten in Trento en het gesprek met de zieke man van de eigenaresse van het hotel redelijk laat uit een toen zonnig Gargazonne.




Vlak voor Bolzano
















Ik had bedacht, dat ik vandaag niet net als gisteren in ieder dorp zou stoppen, maar vandaag goed de tijd zou nemen voor een uitgebreide stop in Bolzano/Bozen. Wat geweldig dat je in Bolzano van de rand van de stad over een prachtig vrijliggend fietspad in een parkachtige omgeving tot het centrum van de stad kunt geraken.
Je fietst eerst vanaf Gargazonne zuidwaarts, je komt weer uit bij de Adige en aan de rand van Bolzano komt er dan een afslag voor fietsers langs de Fiume Isarco (de rivier de Eisack) naar het centrum van de stad. En dan kom ja na een aantal prachtige kilometers langs die Eisack echt bijna bij de Duomo uit. Ik heb mijn fiets bij het diocesane centrum bij de Duomo 'geparkeerd' en vandaar de stad wat verkend. Natuurlijk ging ik naar en in de Dom. Het is een zogenaamde gotische hallenkerk. De dom heeft een sierlijke toren, een 16e eeuwse mooie (gothische) gebeeldhouwde preekstoel, wat resten van 15e eeuwse fresco's en een aantal bijzondere graftombes/graven. Een mooie van een Duitse graaf, die op zijn pelgrimsreis naar Rome in Bolzano (Bozen) was komen te overlijden en ook een tombe van een Aartshertog van Oostenrijk. Ja, dat (Italiaanse, duits sprekende) Zuid-Tirol is echt heel lang onderdeel geweest van de Donaumonarchie. Men spreekt er heel vanzelfsprekend Duits.

Na het bezoek aan de Duomo ben ik naar de wat mij betreft interessantere Dominikanenkirche gegaan aan de Piazza Domenicani. Die Dominikanenkirche zelf is interessant, maar daaraan verbonden is een nog veel interessantere Kapel, of kloostergang met prachtige fresco's uit de school van Giotto of net daarvoor. We zien in die fresco's driedimensionaal en naturalistisch schilderen. Ik vind de fresco's mooi en verbluffend goed bewaard. Ik heb ze (zonder blits) uitgebreid  gefotografeerd.



Natuurlijk heb ik in Bolzano ook koffie gedronken en geluncht (zo'n warme baguette met groene blaadjes, tomaten en mozzarella) en rustig rondgelopen op de Piazza Walther, de Via Ludivico da Vinci-str., de Goethe Str., de Portici Laubenstr., enz. Het was per saldo een heel prettige stop.

Daarna weer langs datzelfde mooie fietspad langs de Fiume Isarco naar de Fiume Adige. Ook zonder Garmin is dat bijna niet te missen. Alles is heel duidelijk, fietsvriendelijk bewegwijzerd. Top!

Die kilometers naar Trento vielen wat tegen, omdat ik min of meer een zuidenstorm tegen had. Die wind heeft zich pas in de loop van de dag aangediend. 's Morgens waaide het juist nauwelijks of niet.
Verder was het niet alleen zeer winderig, maar ook een beetje heiïg geworden. Er dreigde onweer. Er vielen zelfs even een paar druppels regen. Maar het was en bleef warm; circa 30 graden. (om 20.30 uur was het in het centrum van Trento nog 28 graden). En zo'n harde, warme wind (windkracht 5) had ik dus tegen. Maar goed, ik deed het gewoon wat rustiger aan. Ik had nog wat versnaperingen voor onderweg en stopte regelmatig even om wat te drinken. Circa dertig kilometer reed ik met een leeftijdsgenoot uit Bolzano, die deze zomer een lange fietstocht in Duitsland had gemaakt.
De uitzichten op de bergen bleven bovendien mooi. Richting Trento kwamen er steeds meer wijngaarden ipv appelboomgaarden.
Ik heb trouwens gezien, dat ze hier appels ongeveer net zo plukken als tomaten in het Westland.

Verder kwam ik naar aanleiding van een informatiebord te denken over de verschillen van het geldwezen in de Romeinse tijd (een munt vertegenwoordigde toen precies de waarde, die de munt aan bons of zilver of goud had) en onze tijd. Het meeste geld in onze tijd is giraal geld. Geld heeft (zoals in de tijd van keizer Augustus) niets meer met de waarde van grondstoffen te maken. Er zijn afspraken over waarde, en op basis daarvan kan handel plaatsvinden, kan er gekocht en verkocht worden.

Toen ik eenmaal bij Trento was, bracht mijn Garmin mij weer feilloos naar het Hotel. Wat een prettig instrument is dat toch. Ik herinner me, dat ik vorig jaar (zonder Garmin) juist in de steden zoveel problemen had om mijn weg te vinden of het gerserveerde hotel te zoeken. Je moest het wel duizend keer vragen, en dan ging het soms nog fout. Nu zoek je, als je bij Trento bent aangekomen, in de lijst van alle hotels het hotel dat je geboekg hebt, en je krijgt voortdurend aanwijzingen op je schermpje, waar je rechtdoor, of rechts of links moet. Daarbij wordt dan ook nog aangegeven over hoeveel meter de rechter of linker bocht komt. Echt super. Je hoeft gewoon niet meer te zoeken.

Ik had Hotel America in het centrum van Trento geboekt. Het hotel zelf had geen plaats. Ik zit in een luxe dependance, een straat verder. In een straat met een aantal palazzo's. Wie het leuk vindt om mij met Google Earth te zoeken: ik zit, zoals gezegd in het centrum van Trento, in de Via G. Manci, nr 44 tegenover o.a. het Palazzo Trentini (16 e eeuws) en het Palazzo Salvadore (15 e eeuws). Ongeveer de hele straat bestaat uit Palazzo's. Misschien zien jullie op Google Earth mijn dakramen. Ik zit op de derde verdieping. Het is een split level appartement. Behoorlijk luxe. Veel vierkante meters. Een grote woonkamer annex keuken, met werkelijk alle voorzieningen, een luxe badkamer en 'boven' de slaapkamer.
Ik tref het dat ik hier voor twee nachten geboekt heb.

Natuurlijk moest na aankomst eerst de fiets 'afgeladen' worden. Die staat op een veilige plek in een kelder.  Na mijn bad moest vervolgens, zoals gebruikelijk, mijn fietskleding worden gewassen, en kon er op de hoek van de straat op een terrasje een koele witte wijn gedronken worden. Hier in Trento is de wijn van de streek een Trentino Champagne. Verder maken ze veel witte wijn, maar de Rosso, die ik bij het eten gedronken heb, de Marzamino d'Isera, Trentino Superiore 2008, is ook niet te versmaden. Ik ga thuis bij Bloem natuurlijk kijken of ze hem hebben. Indien dat het geval is, zal ik hem thuis ook een tijdje gaan schenken.

Nog een raar idee: ik kreeg een dezer dagen het prachtige september bulletin van de Engelenzang van Anja. Het bulletin zag er prachtig uit, met o.a. een uitgebreid verslag van de Uitvlucht naar Rotterdam en ook van het laatste Engelenzanglustrum, met heel veel foto's.
Laat ik nu gedacht hebben, dat fietsen langs de Adige, al of niet met hier te huren e-bikes in deze regio (Merano, Bolzano, Trento, Verona...echt het is dalen of vlak.) een geweldige Uitvlucht zou kunnen zijn. Het is een beetje ver, en dus misschien ook een beetje duur. Maar er is veel te zien en te beleven. En wat eten en drinken (ik bedoel natuurlijk champagne of wijn) betreft, kan het nauwelijks beter........En een opera als slot?
Maar ja......het is misschien wel een raaren te duur idee. 
Maar toch.......fietsen met Eddy en andere Engelen langs de Adige lijkt me geweldig. Ik kan de Commissie (EAA) Uitvlucht, indien gewenst, suggesties aanreiken. En het wordt het eerste stuk dan natuurlijk echt 'uitvliegen'.

                                                                                                  Via G. Manci, nr 44


Morgen ga ik Trento verder verkennen.