15 augustus: over bekende wegen

Utrecht - Nieuw Bergen: 124 km

Na een week van afscheid nemen was er vanmorgen, nadat Eddy Weiss volgens afspraak om circa 09.00 uur was gearriveerd,  het echte afscheid. Het afscheid van Hanneke wordt 'verzacht' met de woorden: "We zien elkaar in Rome". Bij het afscheid was ook Geke (van mijn fanclub) aanwezig. Ze heeft bedongen , dat ze 'in gedachten' op mijn rechterschouder meereist. Voor fietsers komt van links achter het gevaar. Daarom is mijn linker schouder voor mijn 'engelbewaarder'.






Je kijkt heel lang naar zo'n 15e augustus uit, en je denkt dat je alles hebt voorbereid, maar het afscheid nemen en het feitelijk vertrekken blijft toch een beetje moeilijk. Een paar straten verder ben je pas echt vertrokken en besef je dat je naar Rome gaat fietsen. Je kunt niet anders dan meteen ook enthousiast zijn over het weer: de zon schijnt en er waait een westenwind. Dat belooft voor straks over de dijken naar het oosten een aangenaam tempo.

Eerst rijden we via Rijnauwen en Fort Vechten, via Werkhoven en langs Cothen naar Wijk bij Duurstede. Dat is een bekend stuk van ons trainingsrondje door het Krommerijngebied. We zien hazen lopen, een perenplukker op een hoge trap met een grote perentas om zijn schouder, we rijden voorbij Werkhoven een stuk langs de oude Romeinse Limes. We komen daar enkele Romeinse mijlpalen tegen. De weg is een enigszins verhoogde, oude Romeinse weg langs een oude stroomroute van de Rijn van - volgens Eddy - circa 5000 jaar oud. In Wijk bij Duurstede fotograferen we uit eerbied het Café-restaurant De Engel. Daar hebben we tijdens onze trainigsritten vaak gepauzeerd en van goede koffie met appeltaart genoten.

Op de pont bij Wijk bij Duurstede komen we de eerste langs afstandfietsers tegen. Het zijn twee Duitse vrouwen. Ze zijn op weg naar Rotterdam. Ze gaan vandaar wel 'mit dem Zug zurück', want ze hebben niet zo lang vakantie. We nemen foto's van elkaar.

Eenmaal over de rivier krijgen we heerlijk de wind in de rug en waaien we langs Rijswijk en Maurik tot aan Ingen. Daar kom ik op de route van Reitsma. En het fietsnavigatiesysteem .........het doet het! Geweldig!! Vanaf daar is het routeboek versiering. We rijden over een smalle hoge dijk langs Lienden naar Kesteren. Het is een prachtig stuk van de route, dat ik gedeeltelijk meen te kennen van de 'Lingeroute, die ik een aantal jaren geleden met Hanneke heb gelopen.'
In Kesteren is het even zoeken naar een café met koffie en appeltaart.

We hebben er daar bijna de afgesproken 50 km, die Eddy mee zou rijden opzitten. Na de koffie en de taart op een aangenaam terrasje, waar we met Nijmegenaren over het plezierige karakter van Nijmegen spreken, nemen Eddy en ik afscheid. Hij gaat bij de Blauwe Kamer de rivier oversteken en dan via de Heuvelrug terug naar Utrecht. Ik rij verder zuid-oostwaarts en kom vlak voor Dodewaard op de dijk langs de Waal. Ik zie enkele mooie oude dijkkerken. Ik fiets hier een stuk van de Lingeroute. En verderop bij Ewijk, Oosterhout en Lent is het eveneens bekend terrein, omdat we daar op onze fietstochten vanuit Nijmegen vaak gefietst hebben.

Ik pauzeer in Lent met uitzicht op Nijmegen met zijn Stevenskerk en op de Waalbrug. Mijn gedachten gaan terug naar de tijd, dat Hanneke en ik in Nijmegen studeerden. Ik heb er ook gewerkt, we zijn er getrouwd en hebben er onze kinderen gekregen. Het zijn mooie herinneringen. Maar ze zijn oud. Het is al lang geleden.
Verderop op de Waalbrug denk ik aan de tijd, dat ik daar met onze Marijn voorop in zo'n klein zitje reed en Hanneke voor of achter ons met naast haar Annemoon op haar eerste rode fietsje.........Ja, haar eerste fietsje was ook rood!



In Nijmegen kom ik langs het Lineïka-huis waar Hanneke woonde en waar we veel tijd met elkaar hebben doorgebracht. In het park van Kelfkensbos rust ik weer even bij de achthoekige Valkhofkapel. Ik heb hem heel vaak gezien, maar hij blijft mooi en staat daar met de Waalbrug als achtergrond prachtig.

Nijmgen uit en de Ooijpolder in. Ook daar hebben we in de tijd dat we in Nijmegen woonden heel vaak gefietst en gewandeld, ook met de kinderen. En de Ooijpolder is mooi gebleven.

Ik heb het beeld, dat er meer vogels zijn dan vroeger. Er wordt druk gefietst. Het is zonnig en warm en er gaan veel mensen naar het naaktstrandje verderop. Ik heb uitzicht op Ubbergen en Beek. Daar hebben we ook een jaar gewoond en vandaaruit zijn we menigmaal naar Zifflich en Wyler gefietst en gewandeld. Maar het is me ook bekend van de Pieterpadroute. Ik zei al...het is 15 augustus...."Over bekende wegen".





Voorbij Ooij rijd ik een stuk door een leeg gebied over een smal dijkje en zit ineens in een Naturschutzgebiet. Ik fiets zomaar ploteseling in Duitsland. Vlak voor Wyler moet ik de eerste heuveltjes beklimmen. Verderop zijn er achter Groesbeek nog meer. Dat zijn de eerste oefeningen voor de Alpen. Het gaat allemaal op het grote blad. Redelijk soepel. Voorbij Wyler rijd ik een heel stuk aan de Duitse kant van de grens. Het is er stil, het ruikt lekker, en zijn veel paarden, ik zie eekhoorntjes en konijnen.
Het café bij Grafwegen is gesloten, maar op een terrasje op de markt in Gennep bij het Renaissance-gemeentehuis is het met een koel 'Spaatje' ook goed rusten. Ik klets er wat met enkele wandelaars.

Voorbij Gennep rijd ik enkel stukken langs de Niers en door het bos over onverharde wegen.  De hei is er al paars.

Verderop richting Afferden en Nieuw-Bergen ook veel bos. Hier hebben we enkel jaren geleden gewandeld met Jacques en Ietje (eveneens van Lineïka). Alweer bekend terrein. Rond vijf uur kom ik op het afgesproken overnachtingsadres (een B&B) in Nieuw-Bergen aan. Ik word er gastvrij ontvangen, drink er thee in de tuin en na een douche en een wasje ga ik wandelend naar een restaurant in het dorp. Het dorp is verhoudingsgewijs rijk voorzien van eetgelegenheden. Het hele dorp is nieuw, want in '40 - '45 volledig verwoest. En Bergen aan de overkant van de (provinciale?) weg loopt bij hoog water van de Maas altijd onder.

Ik heb voor een eerste dag een beetje veel km gereden. Maar met dat mooie weer en de wind in de rug ging het zo gemakkelijk. Je zou willen dat het altijd zo gemakkelijk zou gaan.