20 augustus: De Berry

Nevers - Saint Armand-Montrond: 88 km; totaal 1014 km

Vanwege de hitte heb ik afgelopen nacht nauwelijks geslapen. Wie schetst mijn verwondering, dat het bewolkt was, toen ik vanmorgen opstond en het zelfs een beetje regende.
Om de eetproblemen van afgelopen zaterdag te voorkomen, werd na het ontbijt eerst koers gezet naar een kruidenier: vers brood, tomaten, komkommer, salami, pruimen, bananen, sinaasappels en yoghurtjes.
Dan zou het toch moeten lukken.

Al snel zat ik op de mooie route zuidwaarts langs het Canal Lateral de la Loire. En het regende weer een beetje. Prachtig die grote druppels in het kanaal. En geen haar op mijn hoofd, die eraan dacht een regenjack aan te trekken. Dit was heerlijk! Regen.

Het is bewolkt en het regent!

De regen stopte weer, maar het bleef een heel tijdje bewolkt, waarmee het in vergelijking met de voorgaande dagen een stuk minder warm was. Net voorbij het aquaduct over de Allier wilde ik een paar foto's nemen van de rivier en ook van het spectaculaire sluisje. Terwijl ik daarmee doende was, stopte er een Linda uit Wormer. Ik was, zo zei ze, een beetje een reddende engel, omdat ze een tijdje hinderlijk gevolgd was door een Fransman. En ik sprak ook nog nederlands. En al snel bleek, dat Linda een vriendin was van Jolande en Marja die ik een paar dagen eerder vóór en in Auxerre ontmoet had. Linda had de afgelopen nacht op dezelfde camping gestaan als Jolanda (met de witte Santos) en Marja en zij had ze vanmorgen vroeg bij vertrek van de camping uitgezwaaid. In nu komt ze Johan tegen, de Johan waarover Jolanda en Marja met haar gesproken hadden. (Ik sfchrijf wat ik heb horen zeggen hoor...). Dat geloof je toch niet. Verder bleek dat Linda als orthopedagoge in de zorg in instellingen heeft gewerkt, die ik allemaal heel goed ken uit de tijd, dat ik bij het College bouw zorginstellingen eerst hoofd van de afdeling GGZ en later hoofd van de afdeling Bouwzaken was. Ik heb in die periode de betrokken instellingen diverse vergunningen voor de bouw afgegeven
We hebben tot Apremont samen opgefietst en daar koffie met perentaart gegeten. En natuurlijk ook adres- en bloggegevens uitgewisseld. Het briefje met mijn gegevens ging in het 'geheime  vakje' in Linda's tas. Ze schaatst 's winters met autisten op de Weissensee. Ze dacht dat dat ook wel iets
voor mij was.

Allier

Apremont-sur-Allier

Niet veel later ontmoette ik een internationaal quartet lopers, waarvan er enkelen naar Santiago gingen. Bijzonder zo'n groep van drie mannen en een vrouw, en alle vier van een verschillende nationaliteit. Ook een tijdje mee gesproken.

Later op de dag kwam ik nog een nederlands echtpaar uit Odijk tegen. Die waren al bijna vier weken onderweg. Ze waren in Normandië met hun fietstocht begonnen, waren naar het zuiden gefietst, tot in de Dordogne om daar hun dochter te bezoeken, en ze fietstsen nu 'Langs oude wegen' van het zuiden naar het noorden, tot aan Maastricht. Ze hoopten begin september a.s. thuis te zijn. Ze hadden de afgelopen dagen ook veel last van de hitte gehad. Zij vertelden over een nederlander, die mij ongeveer een dag vooruitreed en gisteren vanwege de hitte is gestopt. Hij was op weg naar Santiago met zijn zwager. Zijn zwager rijdt nu alleen verder.

vergane glorie

een super picnicplek; ik zag er donkerblauwe en bijna zwarte libellen

En eenmaal aangekomen in St. Armand-Montrond zit ik op een terrasje uit te blazen en af te koelen en daar komt de Franz uit Freiburg aangefietst. Dezelfde Franz, waarmee ik gisterenavond in Nevers gegeten had. Na ons biertje spraken we af, dat we dan vandaag maar weer samen zouden eten.
Zo gezegd, zo gedaan.

Leuk al die ontmoetingen. Maar verder was het vandaag ook een geweldig mooie route over kleine, smalle, rustige wegen. En er hoefde gelukkig niet veel geklommen worden. Dat betekent dat er bij zulke hoge temteraturen - vanmiddag 31 tot 33 graden - gewoon minder hoeft te worden afgezien. Flink klimmen bij 33 graden is bijna een straf. Dat kun je niet lang leuk vinden. En al helemaal niet bij een stevig tegenwindje.
Maar goed,vandaag was het heel veel aangenamer dan afgelopen zaterdag en het inkoopbeleid voor de lunch heeft helemaal gewerkt. Vers stokbrood met tomaat, of met tomaat en komkommer, of met salami, tomaat en komkommer, en daarnaast veel fruit, yoghurt en een sapje.....dat ging er allemaal wel in. En goed eten maakt dat je goed kunt fietsen.

nog meer vergane glorie

Omdat ik vandaag alle tijd had - zonder beklimmingen wordt de gemiddelde snelheid beduidend hoger - heb ik ook in veel dorpjes even gestopt om een foto van een kasteel te maken of even het kerkje binnen te lopen. Daar zaten wel weer bijzondere exemplaren tussen.

oud, eenvoudig, maar een paar prachtige kapitelen