14 augustus: Door de bossen van de Argonne

Avioth - Courtisols: 124 km; totaal 555km

Vanmorgen alweer dat prettige gevoel even te gast te mogen zijn in het Centre de Partage en in de daar trainende groep te mogen verblijven. De kosten voor het verblijf waren er zo laag, dat in inclusief een vrijwillige bijdrage het dubbele betaalde. Nu ben ik een 'member'van het Centre.

Ik had gerekend op een plat noord Frankrijk. Maar dat was niet het geval. Er moest regelmatig toch ook weer geklommen worden. Het werd gaande weg wel bijna vlak. Weidse uitzichten. Een groot deel van de dag was het zeer warm; een beetje broeierig. 's Middags regende het een kleine drie kwartier.

Een foto speciaal voor Hanneke.
Han, de tekst op het kleine bordje lijkt erg veel op de tekst op de kaart die ik onlangs van je kreeg: "Fahre nie schneller als dein Schützengel fliegen kann". Ik probeer me er echt aan te houden.....







Stel je voor....je hebt eerst al zo'n 20 minuten in de regen gefietst. Het regenjasje nog maar even in de tasgelaten omdat de regen zo'n heerlijke verkoeling geeft aan dat verhitte en bezwete lijf. Na een minuut of 20 begint het harder te regenen en besluit ik mijn jasje aan te trekken en meteen wat 'kracht' bij te tanken. Ik eet in alle rust in de regen een van mijn laatste muesli-repen. Geniet van de regen en het prachtige, licht glooiende landschap. De graanoogst is binnen. De velden zij geelachtig. Hier en daar liggen grote balen stro. Een vogel vliegt langs en geeft met zijn gekwinieleer te kennen, dat ie ook blij is met de regen, of dat hij het leuk vindt een fietser met hem naast zijn rooie Santos te zien staan. Ik sta daar minstens een kwartier. Behalve die vogel pure stilte. Er komt niemand langs. Ook geen enkele auto. Ik geniet van de stilte. Het past volledig bij "De Kunst van de stilte", het boek dat ik bij me heb, en waaruit ik s'morgens nog een stukje gelezen had.
Dat stukje ging over de vraag of de Big Bang eerst was en (een) God vervolgens ordening heeft aangebracht in de kosmos (de opvatting van Plato en andere griekse filosofen) of dat God eeuwig is en dus ook de Big Bang veroorzaakt heeft (lezing van het jodendom, het christendom en de islam).

de lege stilte: een weg, een weids uitzicht, een vogel (niet te zien) en bloemen

Vandaag was niet alleen de dag van de heerlijke landschappen, de stilte....het was zeker ook de dag van de vele oorlogsbegraafplaatsen. Hier in Noord Frankrijk liggen veel meer jonge soldaten begraven dan dat er momenteel mensen wonen. De dorpen en stadjes lopen leeg. De winkels zijn gesloten. Bij een rijdende winkel heb ik wat fruit gekocht, heerlijke abrikozen. Goed voor de dorst.

Verder was het de dag van enkele bijzondere contacten: 's morgens eerst een tijdje gefietst met een frans echtpaar, dat van camping naar camping trok. Hun fietsen waren werkelijk afgeladen. Heuvel op was dat nauwelijks of niet te doen. Het tempo viel dan sterk terug. De communicatie was bovendien moeizaam, omdat aan mijn verzoek toch vooral langzaam te spreken geen gehoor werd gegeven. Omdat het te langzaam ging na enige tijd weer afscheid genomen.

Bij de picnic-lunch ontmoette ik een Amerikaans echtpaar: Jason en Amy Blount, en hun kleine dochter Olivia. We hadden een genoeglijk gesprek. De heer Blount was (voor anderhalf jaar) als Assistent Superintendent voor de American Battle Monuments Commission werkzaam bij een van de grootste cemeteries uit de eerste wereldoorlog, de grote amerikaanse begraafplaats bij Montfaucon. Maar hij kende alle begraafplaatsen van amerikaanse soldaten in Westeuropa. Hij wilde graag ook een keer naar Margraten.
Het leek erop, dat ik hem met mijn verhalen over het fietsen heb aangespoord om ook fietstochten te gaan maken. De familie Blount liet mij delen in hun heerlijke, eigen gebakken vruchtencakejes.
Tussen haakjes: we mogen die Amerikanen wel eeuwig dankbaar blijven voor alles wat zij in die twee grote wereldoorlogen voor de bevrijding van europa hebben gedaan. Dat heeft zoveel Amerikaanse levens gekost. Ongelofelijk.

En 's avonds Russen ontmoet, die in dezelfde Bed en Breakfast verblijven. Ik kwam ze tegen in het enige restaurant van Courtisols, een eenvoudig Italiaans restaurant. Het russische echtpaar toerde ruim een week door Frankrijk, met een op de luchthaven van Parijs gehuurde auto. We spraken over de plaatsen die zij inmiddels hadden bezocht (en die ik ook kende), maar ook over Leningrad, Moskou en de steden aan de Gouden ring rond Moskou, waar Hanneke en ik vorig jaar geweest zijn.

Ik was vandaag al heel vroeg begonnen met te proberen een slaapplek voor de nacht te vinden. In augustus fietsen levert toch wel een beetje problemen op. In deze hoek van Frankrijk zijn sowieso weinig B&B's en/of hotels, maar omdat de Fransen zelf vakantie hebben, is wat er is vaak ook nog complet. Dat leidde ertoe, dat ik vandaag 142 km heb moeten fietsen. Na twee Ardennen-ritten is dat eigenlijk een beetje veel van het goede.