9 september: Over de Cebreiro naar Galicië

Villafranca er Bierzo - Sarria: 80 km; totaal 2701 km

Het heeft de afgelopen nacht hard geregend en het was erg bewolkt, toen ik opstond. Hier in Spanje kun je bijna nergens ontbijten zonder dat er een grote televisie aanstaat en er werd ook voor vandaag overdag regen  en onweer voorspeld.
Niet gehinderd door pessimistische ideeën over wat het weer vandaag voor mij in petto zou kunnen hebben, vertrok ik rond 8.30 uur.
Ik was zeker niet de eerste. Vanuit de ontbijtzaal van mijn hotel had ik al meerdere fietsers over het Plaza Mayor de Camino-route zien kiezen.

Het was fris.....dat leek me niet verkeerd, als er vandaag moest worden geklommen. Al snel zat ik op oplopend vals plat en binnen het uur moest het jack uit.

En anders dan was voorspeld, trok de lucht open. Rond half elf hadden we een blauwe lucht, scheen de zon volop en werd het warm.
Ik zat toen in de lange aanloop naar de Cebreiro....ergens tussen Asbasmestas en Puerto Pedrafita.
Ik haalde daar een Japanner in, die ik 's morgens over de Plaza Mayor in Villafranca had zien gaan.
Hij had een bijzondere fiets.....met alleen twee hele grote voortassen, een racefietsstuur, wel toerfietswielen en - banden. Het was, zei hij, een speciaal ontwerp. Hij heeft de fiets vanuit Japan meegenomen naar Europa en na zijn Camino gaat de fiets weer mee naar Japan. Hij rijdt de Camino vanaf St Jean Pied de Port. Hij rijdt tamelijk korte afstanden per dag. Maximaal 50 km per dag.
We hebben een een tijdje samen gereden. Maar ik moest me wel erg inhouden en het door mij aangehouden (lage) tempo was voor hem toch ook weer net te zwaar. Na een korte pauze om water te drinken en wat te eten, concludeerde hij, dat het niet verstandig zou zijn, als hij zou proberen met mij naar de top van de Cebreiro te rijden. We wensten elkaar verder een goede Camino en gaan ervan uit, dat we ekkaar nog in Santiago zien.

Ik dus verder omhoog. Het alndschap was prachtig!

De bergen in de zon waren heel anders; daar waren nauwelijks of geen wolken.

Ik had intussen van een Spaanse wielrenner begrepen, dat het "feest" was op de Cebreiro, een gekkenhuis......Er werd vandaag een festival gehouden. Nou dat festival heeft ernsig afbreuk gedaan aan mijn fietsplezier in de klim. Er reden voortdurend auto's langs, ook zondagsrijders, die geen rekening kunnen houden met anderre weggebruikers. En vanaf ver zag ik dat de hele top van de Cebreira veranderd was in een heel parkeerplein. Als je van laag naar de top keek, zag je de vele duizenden auto's in de zon schitteren. Hadden auto's mij in het begin van de klim in grote getale gepasserd (zodat ik aardig in de uitlaatgassen fietste), ongeveer 2 km vanaf de top ging ik stil in de file staande auto's en bussen passeren. Dat was ook niet leuk, omdat niet iedereen voldoende ruimte tussen de eigen auto en al geparkeerde auto's had vrij gelaten om een fietser met brede tassen aan zijn bagagedrager te laten passeren. Dus enkele keren heb ik in de klim echt moeten stoppen,omdat ik er niet door kon. Tegelijkertijd gaf het best een leuke kick om die auto's in de file te kunnen passeren. Op een of andere manier geeft je dat vleugels. Leuk met een fiets veel sneller omhoog dan al het volk dat zonodig naar een festival wil op de top van de Cebreiro(1310 m). Wie bedenkt het.......Zo'n festival op een voor pelgrims bijna heilige plek. Je kon boven als fietser, als pelgrim helemaal niet bij het kerkje komen. Je werd door de Guardia Civil snel doorgeleid. Wat een puinhoop. En eigenlijk ook wel erg jammer.

Toen heb ik het bereiken van de Cebreiro-top maar 'gevierd' bij het grote pelgrimsbeeld op de Alto San Roque (1270 m hoog). Er was daar net een Duits gezelschap uit een buis gestapt en die vonden het wel zo leuk om een echte pelgrim te ontmoeten, die nog duits sprak ook. Ze vonden dat er een spectaculaire foto gemaakt moest worden. Ik ben met vele camera's gekiekt, uiteindelijk ook met mijn eigen camera.
Het Duitse reisgezelschap loop iedere dag een stukje van de Camino. Ze hadden vandaag 8 km gelopen. Ze zouden op dinsdag in Santiago aankomen. Dus heb ik gezegd.."Auf Wiedersehen", want ik denk ook dinsdag in Santiago te arriveren.

Dat is zo jammer van de Cebreiro......je denkt dat je er bent, maar dan volgen er na korte stukjes dalen nieuwe beklimmingen. Ook nog die naar de Alto do Poio  (1335m).

Pas een paar kilometer verder volgt de lange, relatieg gemakkelijke afdaling. Maar de afdaling was in zoverre bijzonder, dat ik vanaf de zonnige, warme top ging dalen, en dat ik halfweg de afdaling in een zeer koude, dichte mist terecht kwam. En beneden was de mist weer weg. Was het alleen bewolkt en was er een frisse noord-westen wind.
En een uurtje later scheen de zon weer en werd het erg benauwd.

Bij het Monasterio San Julian in Samos ontmoette ik een nederlands reisgezelschap. Ik stond daar foto's te nemen. Op grond van mijn rood-wit-blauwe lintje onder mijn zadel werd mij gevraagd, of ik Nederlander was. Als je dan moet zeggen, dat dat het geval is, moet je vervolgens het verhaal van je fietstocht vertellen........en gaan ze foto's nemen.........................!




















Ik verblijf nu in Hotel Roma (gelet op mijn fietstocht in 2011 vond ik dat een voor de hand liggende keuze) in Sarria. Dat is nog zo'n 135 km verwijderd van Santiago. Als het allemaal platte kilometers zouden zijn, zou ik er natuurlijk in één dag naar toe rijden. Maar het is niet allemaal plat; het is tot Santiago nergens plat. Er zitten nog heel veel klimmetjes in, ook tot 8 % en meer. Verder is er nog een klim van 12 km. Dus ik wil het maar niet in één dag proberen. Ik ga er gewoon rustig twee dagen over doen. Dan kom ik dinsdag ook op een prettige tijd in Santiago aan. Ik zie ernaar uit!

Ja, en nu ik zover ben, moet ik me natuurlijk oriënteren op de terugreis, op het naar Nederland doen vervoeren van mijn fiets en op de verblijfsmogelijkheden in Santiago.
Op het laatste punt heb ik alvast maar een knoop doorgehakt. Als ik dinsdag in Santiago aankom, kan ik rechtstreeks naar mijn hotel fietsen, een hotel met een gemakkelijke naam: hotel Santiago.
Dat hotel had Hanneke twee jaar geleden voor mij uitgezocht......en dat is me toen uitstekend bevallen.