Ik heb vandaag ruim 100 km en het was in zekere zin een feest der herkenning. Natuurlijk de belangrijke bezienswaardigheden onderweg heb je een beetje in je hoofd, maar op heel veel punten herkende ik ook de route. Ik hoefde heel vaak niet eens in het routeboek te kijken. Is het dan minder leuk? Zeker niet. Je bent in zekere zin meer ontspannen onderweg.
De wind blies, floot, bulderde, maakte voortdurend veel herrie; ik had wel eens stukjes tegen; maar voor het merendeel had ik hem in de rug. En toch........het zou een stuk prettiger zijn als de wind een tijdje ging liggen. Het is een hardstikke koude wind uit het noorden. De zon schijnt, maar het is koud.
Maar heuvel met jack kan echt niet. Als je maar even moet klimmen, breekt het zweet je aan alle kanten uit. Maar als er niet geklommen hoeft te worden, kun je met de koude noordenwind niet zonder jack.
Het licht en de landschappen zijn heel anders dan twee jaar geleden. Toen fietste ik hier in juni rond. Inmiddels is het september. Dat betekent, dat ik in volstrekt ander licht en in andere landschappen fiets. Nu zijn er 's morgens vaak een aantal uren wolken; denk je zelfs, dat je een bui over je heen zou kunnen krijgen. En het wordt 's morgens laat licht.
Maar op het land zijn de gewassen geoogst; de stompjes van het graan zijn geel; of je ziet zwarte zonnebloemen; de wijnvelden hebben veel meer gewas dan in het voorjaar.
Het totale beeld verschilt erg van dat voorjaarsbeeld uit 2010.
Er zijn ook andere verschillen. Er zijn nauwelijks ooievaars. In juni 2010 zat op iedere kerktoren minstens een ooievaar met jongen. Misschien zijn nu de ooievaars als weer vertrokken. Ik zie er veel minder.
Voor het overige lijken er heel meer vogels te zijn dan toen. Heel veel meer ook dan bij ons in de buitengebieden. Er zijn ook veel meer roofvogels. Die vliegen niet altijd weg als je als fietser langs komt, alsof ze weten, dat je geen kwaad in de zin hebt.
Na de bijna slapeloze nacht in het klooster van San Juan de Ortega (zie ook mijn vorige publicatie) ben ik vroeg opgestaan en snel naar Burgos gereden. Toen ik eraan kwam, was de kathedraal net open. En natuurlijk ben ik weer naar binnen gegaan. Hij is tenslotte wonderschoon. Daar kun je geen genoeg van krijgen. Alle volgende keren dat ik in Burgos ben, zal ik de kathedraal willen zien. Eén groot kunstwerk vol met kunstwerken. Wat een rijkdom, wat een geschiedenis, wat een schoonheid, wat een macht, wat een geloof, wat een prestige............En het mag Spanje dan economisch misschien momenteel niet al te goed gaan (de werkloosheid is in augustus weer verder toegenomen en waarschijnlijk wordt er op de pensioenen nog verder gekort), je moet het nageven, dat de belangrijke monumenten toch heel goed worden onderhouden. De kathedraal van Burgos is als door een 'ringetje' te halen. Voor de kathedraal in Sto Domingo de la Calzada, en de vele andere belangrijke kathedralen en kerken/kloosters die ik gezien heb, geldt hetzelfde.
In Burgos is het me ook gelukt een nieuwe helm te kopen (ter vervanging van mijn helm die in Sto Domingo gestolen is). Ik heb helaas niet dezelfde kwaliteit helm terug kunnen kopen, maar dan heb ik met Sinterklaas tenminste weer iets te vragen (dat heb ik overigens altijd toch wel......). Met helm voelde het fietsen meteen weer een stuk veiliger aan. Snelle afdalingen zonder helm zijn eigenlijk niet verantwoord. Bovendien is het wettelijk verplicht hier in Spanje als fietser een helm te dragen. Niet dat je er ooit op wordt gecontroleerd hoor.........Je ziet hier sowieso weinig politie. De Guardia Civil heeft wel mooie onderkomens/kantoren. Dat zie ik wel zo nu en dan.
Crisis in Spanje.....er wordt veel over de crisis gesproken. Ook op televisie. En je leest dagelijks berichten in de krant..........De verkoop van boeken en tijdschriften is 25% gedaald; de omzet bij allerlei festiviteiten blijkt sterk terug te lopen; ook hier vinden veel winkelsluitingen plaats; ook bars en cafe's gooien het bijltje erbij neer. Terwijl de Camino nog in alle opzichten lijkt te bloeien, blijken plotseling zelfs albergues en hostals te hebben moeten sluiten. De concurrentie tussen restaurants is moordend. Dat is op de korte termijn weliswaar in het (financiële) voordeel van de toerist, maar op de wat langere termijn zullen de keuzemogelijkheden afnemen. Er worden maaltijden geleverd voor een m.i. te lage prijs. Daar wordt domweg te weinig op verdiend.
Terug naar de Camino...
Na Burgos ben ik via Abillos, Cavia (koffiepauze en lunch), Estepar, Hontanas en de ruïne van het klooster van San Antón naar Castrojeriz gereden.
Bij de ruïne van het klooster van San Antón heb ik een tijdje met een drietal Spaanse fietsers gesproken. Zij hadden veel lol, maar maakten weinig km. Ze waren pas net in Burgos begonnen.
Bij de (alweer dichte) Santa Marïa del Manzano (Maria van de Appelboom) in Castrojeriz kwam ik twee Canadezen tegen; een vader en een zoon; en de zoon had dubbele bagage te dragen. Die droeg alle bagage van hen beide; dat was wel een heel grote rugzak. Als dat maar goed gaat tot Santiago. Ze waren erg moe, maar zouden vandaag ook niet meer verder gaan. Ze moesten alles weten van mijn fietstocht. Op grond van mijn rood, wit, blauw onder mijn zadel hadden ze me eerst als een Fransman ingeschat. En Canadezen uit de buurt van Ottawa hebben liever met Nederlanders dan met Fransen van doen. Ze hadden ernstige problemen met de Quibeciaanse kwestie.
Ze bleven toch erg in politieke kwesties hangen en wilden bijvoorbeeld alles weten van het nederlandse standpunt over Europa. Ik kon ze natuurlijk alleen maar mijn persoonlijke opvattingen kenbaar maken....en dat is, dat ik hoop, dat Europa en de Europeanen gezamenlijk alle huidige problemen overwinnen en gezamenlijk het 'europese project' verder ontwikkelen. Dat project stoppen zou m.i. echt een ramp worden. En dat we als nederlanders hebben bij te dragen aan het oplossen van problemen in de zuidelijke europese landen moeten we m.i op de koop toenemen. Voorwaarde moet wel zijn, dat zij hun economie herstructureren en vernieuwen en zeker ook dat ze zelf ook de broekriem aanhalen.
Wat nu in europees verband plaatsvindt, heeft zich in de geschiedenis vaker voorgedaan, namelijk dat rijkere landen en regio's minder welvarende regio's helpen een opgelopen achterstand in te halen. Rijkere landen en regio's zullen enige solidariteit met die minder welvarende landen en regio's moeten willen opbrengen; ze moeten bovendien beseffen, dat ze uiteindelijk ook niet goed zonder die minder welvarende landen en regio's verder kunnen. Dat zou voor henzelf ook het begin van het einde kunnen worden.........Een beetje optimisme kan ook nooit kwaad; of een stukje bewustzijn over wat we aan die andere landen en regio's te danken hebben.
Maar goed, niet ver voorbij Castrojeriz ben ik de Rio Pisuerga over gestoken en besloot ik in Fromista te stoppen. Ik heb in een prettig klein hotelletje voor 2 nachten geboekt. Dat betekent, dat ik hier een extra rustdag heb, om de in San Juan de Ortega opgelopen slaapachterstand in te halen en ook om een beetje bij te tanken voor de laaste (kleine) 500 km.
Die laatste 500 km zullen overigens zwaar genoeg worden: er zitten nog enkele behoorlijke bergen in, en het wordt de komende dagen weer warmer. Wat de wind gaat doen is niet helemaal duidelijk.
Waar zit je in Fromista? In hostal Camino de Santiago, in hotel San Martin met uitzicht op de prachtige kerk of nog ergens anders?
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, de verschillen tussen juni en september zijn groot. Zowel in landschap (kale graanakkers) als in aantallen ooievaars, als in drukte in de refugio's. Maar het is wel mooi om de Camino ook anders mee te maken. Afgezien van het gesnurk - ik slaap er gewoon doorheen en doe luidruchtig mee. Zelfs toen ze aan m'n bed hingen (wat ik van anderen hoorde) werd ik niet wakker. En het feest der herkenning is ook prachtig. Het fietst vrij soepel omdat er geen hoogteverschillen zijn. Wel wind: daarom zie je het aantal windmolens in sneltreinvaart toenemen. Ze zijn toch wel slim, die Spanjaarden.
Voor andere volgers: Johan spreekt over Cavia en Estepar, als je wil zien hoe de weg Cavia-Estepar er op de fiets uit ziet, kijk op:
http://www.youtube.com/watch?v=FkqhVyv4Jlo
Dan zie je ook dat de Camino fietsen eigenlijk niet zo'n uitdaging is....
Dag San Xacobeo,
BeantwoordenVerwijderenIk zit in hotel San Martin; een aangenaam hotel; schoon en goede voorzieningen; een geweldig geode prijs-kwaliteitsverhouding; ik heb hier kamer 101 en heb een fantastisch uitzicht op de San Martin.
Een mooier uitzicht bestaat eigenlijk niet.
Ook hier serveren ze een dagmenu voor een in mijn ogen veel te lage prijs.
Op het terrasje voor het hotel ontmoet je werkelijk de hele wereld.
Het leuke is, dat ik nu steeds vaker mensen ontmoet, die ik al eerder gezien en gesproken heb. Dat is eigenlijk nog een veel groter feest van de herkenning.
Ik heb zelf nog niet op de door jou genoemde link gekeken, maar zie je er dan ook die 4 km steenslag op, of alleen het landschap?
Die steenslag vond ik ook dit keer niet leuk. Ik had zelfs het idee, dat het er wat slechter bij lag dan twee jaar geleden. Maar dat kan ook inbeelding zijn geweest.
Mijn zitvlak, toch al wat kwetsbaar geworden, vond het moeilijke kilometers. En daar ben ik dan toch erg ook op de kuilen en grotere keien aan het letten. Ben altijd bang dat mijn banden de scherpere keien niet aankunnen.
De koffie in Cavia vond ik wel goed. En ik heb er ook wat gegeten en mijn bidons gevuld.
Speciaal daar dat gemeentehuis helemaal aan de rand van het stadje, dorpje......
groet,
Johan
Hmmm, kamer 101, die ken ik -denk ik- uit 2011 toen ik ook in San Martin sliep. Niet helemaal zeker dat het ook juist die kamer was, maar waarschijnlijk wel. Het dagmenu hadden ze toen niet (de keuken was die dag gesloten), maar aan de overkant van het plein is een soort van pelgrimsrestaurantje. Daar ben ik toen naar toe geweest en heb er een geweldige ontmoeting gehad met een Nederlandse en twee Spaanse pelgrims. Spreek je wat Spaans of beperkt het -zoals bij mij- zich tot een klein aantal woorden en korte zinnetjes.
BeantwoordenVerwijderenDe kamer heeft inderdaad een prachtig uitzicht op de kerk. Wat is die mooi gerestaureerd. Zoals zoveel meer prachtig is gerestaureerd. Ken maar een monasterio dat (in 2009) nog echt vervallen was: Monasterio Sandoval in de buurt van Mansilla de las Mulas. Vlak in de buurt (vlakbij voor Santiagofietsers) is het Monasterio San Miguel de Escalada wel mooi gerestaureerd. 't Zou 't meest noordelijke mozarabische monasterio zijn. De invloeden van de Islam op de christelijke bouwkunst zie je trouwens op veel plaatsen in Spanje.
Op de link zie je en steenslag en wat landschap. Mogelijk wat saai want er gebeurt weinig; ik fiets met de camera in mijn rechterhand, er is bijna niks te doen onderweg en het was prachtig weer. Het muziekje eronder is trouwens van de mogelijk bekende Tuna de Derecho de Santiago. Deze Tuna speelt (in het seizoen) 's avonds op het Obradoiro-plein. Op mijn Youtube site staan meer 'liedjes' van dit gezelschap. Vooral 'Hoy estoy aqui' is internationaal zeer populair.
Ken geen koffie uit Cavia, wel dat ik bijna verkeerd reed (net het gemeentehuis voorbij) en een Spaanse madre me hangend uit het raam de weg toe riep.
Nog even wat vlakke kilometers tot aan Leon. Zou je daar overnachten dan kan ik je trouwens het Hostal (hotel) Boccalino aanbevelen. Staat recht tegenover de kerk San Isidoro. Ik vind die stad mooier dan Burgos. Met prachtige musea: Real Colegiata van San Isidoro met oa de graven van de oude koningen van Leon, de tentoonstelling van Alejandro Magno in het IBO-Instituut, in hetzelfde complex, de kerk naast het Hostal San Marco etc.