5 september 2012

3 september: Kloosters en een kathedraal

Najéra - San Juan de Ortega 100 km; totaal 2234 km


Ik stond in Najera al om even over negen aan een kloosterdeur te rammelen; het Monasterio de Sancta Maria la Real  staat immers vlakbij het hotel, waar ik de nacht had doorgebracht. Maar helaas, ik zou nog een uur geduld moeten hebben, want het klooster zou pas om 10 uur open gaan.
Dan is het altijd even de vraag: wachten en er de tijd voor nemen om zo'n beroemd klooster te bezichtigen of toch maar op weg gaan.


Ik koos voor het eerste en 'doodde' de tijd met het doen van een paar boodschapjes mondvoorraad en een kopje cortado. In de bar zaten twee Camino-lopers ook te wachten tot het Monasterio open zou gaan.
We waren stipt om 10.00 uur de eerste bezoekers. Ik ben blij, dat ik gewacht heb. Het is echt iets bijzonders .
Het klooster heeft een laat-gothische kerk uit begin 15e eeuw.  In de kerk is een indrukwekkend pantheon, waar talloze koningen ( van het koninkrijk Najéra-Pamplona en dat van Navarra) begraven liggen.
Het klooster is gebouwd op een plek waar in 1044 Maria zou zijn verschenen aan een koning Don Garcia, die ter plekke op valkenjacht was. Op die plek, in een grot staat een werkelijk prachtig Mariabeeld.
De bijbehorende kloostergang is 16e eeuws; erg mooi!






















Ik was in de stemming en wilde daarom op weg naar Sto Domingo de la Calzado een omweg maken langs het het Monasterio de Suso in San Milan. Dit klooster heeft een zeer lange geschiedenis. Immers San Milan zou zich hier rond 500 met een aantal gezellen als kluizenaar gevestigd hebben. Maar mijn klimmen in de wind naar dit Monasterio was tevergeefs. Het was maandag en het klooster was gesloten. Op het plein voor het klooster heb ik mijjn teleurstelling van met afgepraat met een Belgische familie. Die waren weliswaar met de auto, maar zij waren ook niet blij dat de kloosterdeur vandaag gesloten bleef.


Vandaag kwam ik ook weer een aantal fietsers tegen; o.a. drie duitse 'schonen' uit Beieren; en later nog een Duits echtpaar. Ik heb sterk de indruk, dat de Camino ook in Duitsland behoorlijk populair aan het worden is.
Mensen uit andere landen menen juist, dat de Camino buiten Spanje nergens zo populair is als in Nederland.

Toen maar verder - tegen de wind - naar Santo Domingo de la Calzada, in de hoop daar dit keer de kathedraal te kunnen bezoeken. Twee jaar geleden kon ik daar niet in.
En nu wel!. De kathedraal is van buiten al iets bijzonders (een prachtige toren, die net als in Utrecht los staat van de kerk; de kathedraal heeft van buiten een mooie, gelede opbouw, met prachtig beeldhouwwerk onder de dakronden op verschillenbde hoogten; het is in zekere zin een koninklijke kathedraal, omdat het geld voor de bouw ervan door koning Alfonso VI aan Sto Domingo in 1098 werd geschonken; de kathdraal dateert uit de 12e eeuw; werd in 1106 ingewijd en vervolgens in 1158 vergroot), maar van binnen is het werkelijk waanzinnig mooi. Qua rijkdom aan altaren, schilderstukken, beeldhouwwerk een beetje 'Burgos' in het klein. Maar omdat het veel kleiner en overzichelijker is dan het grote 'Burgos' bijzonder aangenaam. De kathedraal is wel net als Burgos een soort museum geworden. Je moet dus entree betalen om de kathedraal in te mogen. Maar een absolute aanrader.




































Terug naar mijn fiets achter de kathedraal bleek mijn helm weg te zijn en de band, waarmee hij op een van mijn feitstassen vast zat hing los. Ik moest dus aannemen, dat mijn helm gestolen was. Op het eerste gezicht was er uit mijn tas niets weg. Ik ben nog even haar de toeristeninformatie gegaan om te horen, of het zin het hiervoor bij de politie langs te gaan. Zij dachten van niet. En er was weliswaar een fietsenwinkel in Sto Domingo, maar die zou pas om 5 uur weer open gaan. Zo lang wilde ik niet wachten en ik besloot dan maar zonder helm verder te gaan en dan 'morgen' in Burgos een nieuwe helm te kopen.


Het aantal overnachtingsmogelijkheden in deze contreien is niet groot. Ik heb doorgefietst tot het klooster San Juan de Ortega. Het oude klooster dient thans als albergue voor pelgrims. De bijbehorende romaanse kerk kent een rustige eenvoud. De albergue was weliswaar behoorlijk vol, maar ik had nog een benedenbed.
In een kleine bar naast de albergue heb ik uiterst gezellig gegeten met een Koreaanse, een jonge mannen uit Londen en Barcelona. Prachtig als je elkaar met vier verschillende nationaliteiten en heel verschillende achtergrond daar ter plekke leert kennen en vanuit de gezamenlijke Camino-ervaring met elkaar zo'n gezellige avond hebt. Voorafgaand aan het eten, had ik op het terrasje voor de bar een glas wijn gedronken met een duits gezelschap, waarin één man al voor de vijfde keer de Camino liep. Hij liet mij zijn prachtige dagboek zien. Hij was trots op zijn prachtige stempels, persoonlijk vond ik zijn kleine tekeningen veel indrukwekkender

Maar  'massale' persoonlijke verzorging en met name het massale slapen kan mij in albergues als die in San Juan de Ortega nog steeds niet erg bekoren. Eigenlijk moest ik bij het opstaan ontdekken, dat ik nauwelijks geslapen had en wel gedurende bijna de hele nacht naar een indrukwekkend 'snurkers-orkest' met tussentijdse solo's van droomgeluiden had liggen luisteren.





       

2 opmerkingen:

  1. Dag Johan , het is een wonder dat jij vanochtend mijn bericht hebt beantwoord endat ik dat zoëven heb kunnen lezen .Er is in mijn leven zo ongelooflijk veel veranderd ! Ik ben van 1930 .Mijn grootvader de Vries had nog een vroege grammophoon ( zo'n his master's voice).In de jaren 20 kwam na de hoogmis een groep buren bij hem opera beluisteren ! Ik beleef dit heel sterk met fotos maken wat ik al ruim een halve eeuw doe .Eerst laten aafdrukken bij de fotohandel , van die kleintjes met rafelrandjes .Later alles zelf doen in de donker kamer .In 1990 kleur gaan doen en weer Kodak .In 2000 PC gekocht , heel onzeker ! In 2003 eerste digitale camera .Nu 3 PC's en drie printers verder ,groeiende verbazing over de prints gewoon hier uit de eigen machinerie .Het is een genoegen je berichten te lezen en op afstand mee genieten , erg geholpen door je fotos.De bewondering voor je volhouden en je geïnformeerde belangstelling groeit .De blik op een kaart van Europa en dan zien wat een afstand je met eigen kracht hebt afgelegd wekt verbazing .Het moet ook wel boeiend zijn weer bekende plekken langs te komen en Santiago opnieuw te benaderen .Moge grote vreugde je deel worden bij het vervolg ! Els is heel tevreden over de Rousseau conferentie in Neuchâtel .Hartelijke groet van Joop en Els

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Joop,

      Ja ik vind dat internet en de bijbehorende techniek natuurlijk ook heel bijzonder. Het is toch geweldig dat we op deze manier contact kunnen hebben en dat ik mijn volgers dagelijks (als ik eraan toe kom en er wifi voorhanden is) een verslag met een paar foto's kan sturen.
      En het komt allemaal heel redelijk over.
      Duidelijk is ook, dat de voorzieningen per saldo op dit punt een stuk beter zijn dan twee jaar geleden.
      Twee jaar geleden kostte het vaak veel meer tijd om foto's in mijn blog in te laden. Het kost natuurlijk nu ook tijd, maar minder.

      Eerder hoorde ik aan het ontbijt twee jonge ingenieurs heel sereius spreken over ontwerpen voor auto's, die net als vliegtuigen op een soort automatische piloot rijden. Daar waren zij mee bezig.
      Ik weet niet of wij dat nog gaan meemaken...maar zulke auto's komen er in de toekomst wel aan.

      Vandaag is het trouwens heerlijk om hier in Fromista een rustdag te hebben. Ik was toch een beetje moe aan het worden. Ben ik natuurlijk nog, maar een rustdag geeft toch weer wat extra enegie.
      Het goede van de rustdag was ook dat ik wat heb kunnen reflecteren over wat de tocht mij tot nu toe heeft opgeleverd.
      Juist dat geeft extra energie.
      Morgen ga ik gewoon weer verder.

      Groeten, ook voor Els,

      Johan

      Verwijderen