6 juli: Fonsgrada - Sobrado dos Monxes: 105 km; totaal generaal...bijna 3000 km

Ik ben voor het totaal aantal km even het preciese aantal kwijt. Ik heb de afgelopen dagen de administratie niet goed bijgehouden. Dat houdt verband met het "uitvallen" van mijn computer.
Even voor jullie een paar zaken op een rijtje. Jullie hebben immers het een en ander gemist. Ik ben vrijdag jl. met goede moed uit Santiago vertrokken. Met goede moed maar wel onder slechte omstandigheden. Het regende dat het goot. Het was erg koud. Na zo´n 70 km moest ik het in Friol voor gezien houden. Heb die vrijdag wel Nederland zien winnen van Brazilië.
De volgende morgen met droog weer vanuit Friol vertrokken. Het werd een hele zware dag. Heel veel klimmen. Drie bergjes van de "tweede" of "derde categorie": een hoger dan 800 m en de beide andere rond de 950 m. Met hele lange klimmen. Het probleem daarbij was, dat ik harde tegenwind had. De combinatie klimmen en harde tegenwind is slopend.

                                                                                                                                                               









Had voor het klimmen wel ook tussentijds de stad Lugo bezocht.Een aardige stad met een romeins aquaduct, allerhand bijzondere romeinse opgravingen, een 'ongeschonden' 5 meter dikke romeinse stadsmuur met niet minder dan 19 of 21 poorten, enkele romaanse kerken, en een kathedraal, naar het voorbeeld van die van Santiago gebouwd, maar daar kon hij toch echt niet aan tippen.

Ik kwam ´s middags laat in Fonsagrada aan en voelde me redelijk gebroken. Heb daarover ´s avonds nog contact gehad met Hanneke en we dachten dat het verstandig was het zondag wat rustig aan te doen. Bijvoorbeeld zo´n 40 á 50 km.

's avonds dichte mist in Fonsegrada; de volgende morgen bij vertrek eveneens:






Maar zondag is het helemaal mis gegaan. Eerst kreeg ik in het hotel, waar ik steeds al het gevoel had, dat ik afgezet werd, echt een waardeloos ontbijt....; koffie ook niet te zuipen. Ik had de avond tevoren gevraagd of ze voor onderweg een half stokbrood met jamon wilden klaar maken. Die kreeg ik ook keurig mee, maar onderweg bleek het brood nauwelijks eetbaar. Echt steenhard.
Toen ik op pad ging stak Fonsagrada nog in de dichte mist. Ik wist niet direct welke kant ik uit moest, maar kwam politie tegen. Die vroeg ik, waar ik de LU 721 (de weg ik dacht te moeten nemen, omdat die veiliger zou zijn dan de beschreven route) kon vinden. Zij wijzen mij hoe ik moet rijden. Ik rijd het stadje uit, maar ik kan op de aangegeven plek de LU 721 niet vinden. Later komen diezelfde politievrouwen daar weer langs en ik vraag hen, waarom zij mij naar dat punt hebben gewezen, want dat ik kennelijk fout zit. Zij zien met schaamrood op de kaken in, dat zij zich vergist hadden en zeggen me nu, dat zij voor me uit zullen rijden naar waar dan wel de Lu 721 is. Dat waren de eerste kilometers extra/voor niks klimmen. Maar ze "escorteren" me nu wel met zwaailicht in de mist naar de LU 721. Ik begin in de dikke mist direct een stevige afdaling. Zekerheidshalve heb ik mijn voor- en achterlicht aangestoken. Maar ik kom geen hond tegen. De weg is redelijk; wel smal. De eerste 12 km is duidelijk, dat ik op de LU 721 zit. Om de kilometer staat een kilometer paal. Ik kom een paar kruispunten tegen en ga steeds rechtdoor. Na een kilometer of 15 stel ik vast, dat ik geen LU-paaltjes meer zie. In het volgende "dorpje" (8 huizen, geen café, geen kerk, wel een kruispunt) vraag ik of ik op de goede weg zit naar Ouviano, respectievelijk Marentes. Dat blijkt niet het geval. Ik moet terug en dan zo en zo..Ik doe dat braaf. Maar zie nergens een bewijs, dat ik op de LU 721 zit. Ik ben intussen wel heel flink aan het klimmen. Ik zit in steiltes, die ik nog niet eerder ben tegen gekomen. Dus fors steiler dan 12 %. Maar ja...ik wil de verloren tijd inhalen. Hoop ook op de grotere weg, waar ik op af zou moeten rijden wel een café te zullen vinden om  koffie te drinken en uit te rusten. Ik kom weer mensen tegen....dan ben je al blij....want het is zeer stil en eenzaam in de bergen, waarin ik terecht ben gekomen. En hoog...smalle wegen...diepe ravijnen..omdat het zo steil is slinger ik op de smalle weg met het ravijn naast me....Ik vind het allesbehalve leuk. Ik vraag aan die eerste voorbijgangers, of ik op de goede weg zit. Zij denken van niet, maar weten niet welke weg ik dan wel moet nemen. Zij hebben geen kaart in de auto. Vertellen me, dat enkele kilometers verderop enkele huizen staan, daar moet ik het maar weer vragen. Daar aangekomen, blaffen en grauwen de honden mij toe. Ik zie een huis, waarvoor een auto geparkeerd staat en ik reken op een autokaart...een kaart van de streek. Ik aanbellen...de honden blaffen en willen mijn brood met jamon uit mijn voortas. Gelukkig is er iemand thuis.  Deze man denkt, dat ik wel op de goede weg zit; maar hij heeft geen bewijs. Inderdaad er staan nergens LU 721- paaltjes. Hij weet zeker ook, dat het niet de goede weg is richting Ouviano of Marentes....; nee dan moet ik heel ver terug en een keer rechtsaf...Nee daar staan geen borden. Ik smeek hem om een mapa....een automapa. Uiteindelijk geeft hij mij zelfs zijn autosleutel en ik mag in zijn auto naar een mapa zoeken;....maar hij heeft er inderdaad geen een; niet in de auto en ook niet in zijn huis; Het is wel de LU 721, dus ik zou die weg volgens hem verder moeten klimmen, maar die zou mij niet naar Ouviano of naar Marentes voeren. Ik heb op zijn aanraden nog een stuk verder geklommen....zo´n 6 kilometer, waarover ik bij die steiltes heel hard werkend een uur over deed. Ik zou namelijk na x kilometer een splitsing tegenkomen en daar zouden wel borden staan. Een uur heel steil geklommen, in de hitte, het was zeker 30 graden en bijna nergens schaduw, en heel veel muggen, die zo´n natte, zwetende man wel interesssant vonden (er komen bijna nooit zulke lekkere hapjes langs....; nee de muggen zien ook zelden iemand op die bergen); toen ik na een uur klimmen bij de bedoelde driesprong aankwam geen enkele aanwijzing, die mij houvast gaf.....; geen verwijzing naar enige weg met een
LU-nummer; in ieder geval ook geen verwijzing naar de LU 721........

Ik zag het niet meer zitten. Ik wist niet meer waar ik was. Ik belde Hanneke in tranen. Ik wist het niet meer. Ik was verdwaald. Had heel veel geklommen. Was stukken terug gereden op aanwijzing van bewoners van dit gebied.......maar zeker niet goed. Ik was veel te hoog uitgekomen. Het was te hoog, te ruig. Hanneke heeft met Google-earth geprobeerd te ontdekken, waar ik zat. Dat is niet gelukt. Uiteindelijk besloot ik heel ver terug te gaan en een afslag te zoeken naar een plaats, die verderop in de route wel werd genoemd. Ik reed zeker zo´n 20 km terug -----shit...er is weer een heel stuk tekst weggevallen - en ging daar weer klimmen. Hanneke stelde na enige tijd mbv van Google-earth vast dat dat ook niet de goede route was. In overleg besloten dan maar naar Fonsegrada terug te fietsen. Eerst weer dalen en toen weer 10 km klimmen. Het ging echt niet meer. Ik kreeg het molentje niet meer rond. Total loss in Fonsagrada aangekomen. Daar heel lang in het bad gezeten. Tsjonge, wat deed mijn lijf pijn.
Dit wilde ik zo niet voortzetten. Hanneke raadde me aan eerst nog een nacht goed te slapen en dan pas definitief te beslissen.
Na een lange nacht (12 uur) voelde ik me nog steeds doodmoe en besloot ik definitief naar Santiago terug te keren en daar de terugreis te regelen. Hanneke gevraagd dat bericht in mijn blog namens mij te publiceren.
Gisterenmiddag een paar uur naar de sauna gegaan. Daar ben ik dankzij de warmte van de sauna, de harde waterstralen van de jacuzzi enz. van de ergste pijn in mijn lijf af kunnen komen.

En vanmorgen weer op de fiets gestapt. En het ging voortreffelijk. Ik heb de bergjes van afgelopen zaterdag nu van de anderte kant beklommen en nog een bergje van vrijdag erbij. Vandaag 105 km gefietst...., in de bergen...; dus fietsen kan ik nog wel..., power genoeg...; maar de Camino Antiqua is voor mij te weinig Camino..; je ziet er geen pelgrims....; er zijn ook nauwelijks of geen pelgrimvoorzieningen; er zijn geen intereassante kerkjes;....althans, ik ben ze nog niet tegengekomen......En als zo'n Camino dan alleen ´voor de sport´ moet worden afgelegd, dan laat ik het afweten. Sport is goed, maar het ging mij ook om de ontmoetingen, de oude romaanse kerkjes, de cultuur...Ik kom dus naar huis.

En thuis maak ik mijn blog af. Jullie hebben nog een aantal foto´s van mij te goed.
En duim voor mij, dat ik de foto´s op mijn kapotte computer niet kwijt ben....; anders moet ik volgend jaar weer de Camino gaan fietsen (grapje).
...in enige haast....