12 september: Naar de mis voor de pelgrims en fiets en bagage verstuurd

De dag van vandaag leek helemaal niet op de vele voorgaande fietsdagen.
Eerst werd er uitgeslapen.
Vervolgens werd er uitgebreid, 'europees' ontbeten. Ja dat is wel even wat anders dan het Spaanse ontbijt, dat meestal niet meer omvat dan koffie en twee stukjes geroosterd brood met boter en jam. Voor een fietser zet dat geen zoden aan de dijk. En daarom moet je na zo'n spaans ontbijt altijd eerst naar de 'supermercado' fietsen om aan brood, tomaten, fruit, sapjes en een yoghurtje te komen.
Maar hier in het hotel is het ontbijt zeer dik in orde.
Als je toevallig van taart houdt......er is hier bij het ontbijt een ruim aanbod. Maar dat is er in alles. En geen laffe sapjes uit pakken, nee echt verschillende vruchtensappen. Heerlijk!



Hotel Compostela; op de derde verdieping achter het meest rechtse raam ligt mijn kamer; ik heb een extra zijraampje

Omdat ik gisteren al gezien had, dat er grote aantallen pelgrims aankwamen, ben ik vanmorgen maar relatief vroeg naar de kathedraal gegaan voor de mis voor de pelgrims. Ik was er ruim een half uur voordat de mis begon. Maar had dan ook een mooie plek vooraan. En ik hoefde me niet te vervelen, want er werden liederen 'ingestudeerd'. Ondertussen liep de kathedraal verder vol.................

En voor het instuderen van de liederen heeft het toch voordelen Joop, als je een beetje Latijn kent. Je snapt meteen de tekst. Je hoeft niet na te denken over wat......'zou ze dat bedoelen'?
In de kathedraal zag ik meerdere mensen, die ik de laatste dagen was tegen gekomen. Natuurlijk feliciteerden we elkaar met de goede aankomst en na de mis werd met enkelen nagepraat.
Duitsers en engelstaligen worden tijdens de mis ook in hun eigen taal toegesproken. De Italianen ook.
Wij Nederlanders niet. Wij zijn kennelijk toch met te weinig, of er was geen nederlandse priester voorhanden, die in de 'meer herenmis' mee wilde doen. Er waren misschien wel 15 priesters op het altaar, die gezamenlijk voorgingen. Zo'n aantal is natuurlijk wel handig voor het uitreiken van de Communie. Want de kathedraal was stampvol. Ook de gangpaden waren zeer goed bezet. Daar stond men of zat men gewoon op de grond. Heel bijzonder om met zo'n massa pelgrims zo'n mis bij te wonen en wat mij betreft 'lekker mee te zingen'. Moet je voorstellen, een paar duizend mensen in de kathedraal, de meerderheid heeft de Camino gedaan (er zijn natuurlijk ook toeristen), die voelen nog de pijn van het lopen of het fietsen, ze hebben pijn ervaren, maar ze hebben het gehaald, zijn blij. Ze groeten en omhelzen elkaar. Ze komen van all over de world. Velen kunnen nauwelijks of niet met elkaar communiceren, spreken maar één taal. En dan wordt er toch in verbondenheid, in gezamenlijkheid zo'n mis gevierd; dan wordt er samen enthousiast gezongen. En veel protestanten, leden van de engelse kerk, en leden van andere geloven lopen ook de Camino. Ook zij willen allemaal de pelgrimsmis bijwonen, die mis gezamenlijk vieren.
Ik persoonlijk krijg daar kippevel van. Ik vind dat heel mooi en ervaar dat als een heel blij moment.
Ik heb ook nog heel goed de pelgrimsmis van twee jaar geleden in beeld en in gedachten. Ik bedoel te zeggen......het is zo bijzonder; dat vergeet je niet.

Ja, en vanmiddag ben ik maar met mijn bagage aan de gang gegeaan. Ik ga immers vrijdag weer naar huis en ik moet er natuurlijk voor zorgen, dat mijn fiets en mijn bagage ook weer goed thuis komen.
Ik heb gekeken wat ik de komende dagen aan schone was nodig heb  en ik heb vuile was afgegeven bij de étage-verzorgster' van het hotel en die ging ervoor zorgen, dat ik dat vandaag nog schoon, en voorzover nodig, gestreken op mijn bed aantref.
Wat ik de komende dagen niet nodig heb, heb ik allemaal keurig geordend in mijn fietstassen gepakt en die met de fiets bij de fiets- en bagagevervoerder ingeleverd. Die vervoerder werkt samen met een hotel hier in de stad en daar heb ik een en ander afgegeven. Volgende week wordt de fiets én de bagage thuis afgeleverd. Mooi geregeld! En alles is verzekerd.

Mijn tweede grote fietstas dient vrijdag als 'koffer'. Volgens mij is die ruim groot genoeg voor wat ik dan bij me heb.

Maar er moeten nog een paar klusjes worden gedaan. Ik heb nog niet alle beloofde kaarssen opgestoken, er moeten nog kaarten worden geschreven en ik moet nog uit op een paar kadootjes.
Maar dat moet morgen allemaal wel kunnen lukken.