10 september: fietsen door een heuvelachtig. groen Galicië

Sarria - Arzua: 82 km; totaal 2783 km



In hotel Roma had ik gisteren tijdens het diner een enkele Schotse vrouwen ontmoet, die vandaag heel vroeg zouden gaan vertrekken. Maar ze hadden zich verslapen. Dus bij het ontbijt werd het gesprek van gisteren voortgezet.
Niet veel later moest ik de communicatieproblemen tussen de jongeman van de receptie van het hotel en enkele Noorse vrouwen oplossen. Ze kwamen er met elkaar niet uit. Met mijn engels en mijn gebrekkige spaans (dankjewel Ben en Josele) kon ik ze helpen. En de charmante man van de receptie prees mij om 'mijn uitstekende spaans'............Ongelofelijk!
Maar  zo ging het door de hele dag. Steeds weer ontmoette ik mensen, waaronder een aantal die ik de afgelopen dagen heb leren kennen. Eerst ontmoette ik een Brabants echtpaar, toen ik kuchend en blazend boven op een heuvel aankwam, waar zij juist koffie zaten te drinken. Ze herkenden mij als nederlander en ik heb een kop koffie met hen gedronken en ervaringen uitgewisseld, o.a. ook gesproken over het fietsvervoer. Zij fietsen de Camino om een bijzondere reden. Ze zijn 25 jaar getrouwd en wilden daarom iets bijzonders doen.

Na de koffie heb ik een eind met hen gefietst. We hebben samen Portomarin bezocht. Het water in het stuwmeer was daar zo laag, dat je de fundamenten en de oude stadsmuur boven het water zag uitstijgen. Bizar.

In Portomarin ontmoette ik  anderen uit een inmiddels omvangrijk bekend peleton: de groep vabn 4 Spanjaarden, die ik al dagen lang iedere dag een hand geef en een schouderklop. We noemen elkaar 'amigo'. Een van die vier heeft mij vlak na Léon geholpen de fiets over een spoorbaan te tillen. Dan een groepje van 3 Spanjaarden, die altijd hard Olanda roepen als ze mij zien; twee spaanse vrouwen, die ik vaak in beklimmingen inhaal en een duitser uit Berlijn.

Verderop in de dag ontmoette ik het Brabantse echtpaar weer in een dorpje op een terrasje, toen ik toe was aan een koffie en een boccadillo. Daar was ook een nederlandse loopster. Ik sprak er ook met twee jonge Duitse lopers, die beiden in München studeerden.

Was het vandaag een dag van veel, zeer diverse contacten, het was ook een dag van heel veel beklimmingen en veel hardere wind dan was voorspeld, en bovendien tegenwind. Qua fietsen vergde de dag dus zeer veel energie. Er moest heel veel worden geklommen. Ook veel korte, steile beklimmingen van meer dan 8 %. Het hield niet op. Er was ook een lange beklimming van 12 km, met een deel van meer dan 10 %. Met de wind erbij was het zeer pittig.

groen Galicië

Maar hoe je het ook wendt of keert, ik ben vanavond wel in Arzua terecht gekomen, in een prachtig hotel, een buiten het stadje; in het Pazo St. Maria; een oud monumenteel gebouw, 17 of 18e eeuw, met heel goede voorzieningen. Heel stil. Dit wordt vannacht heel lekker slapen.

Ik heb hier vanavond gegeten met het Hilvarenbeekse echtpaar. Omdat ze een zilveren paar zijn,heb ik voor de wijn gezorgd.

Wat het landschap betreft.....Galicië is groen. Dus hier geen geel gras langs de weg. Hier geen vergeelde stompjes van geoogst graan. Hier groene weilanden, omzoomd met veel bomen. Heuvelachtig, soms een beetje bergachtig, soms ook wat rotsen. Kleine dorpjes met wel steeds een bar/restaurant. In de grotere dorpen en stadjes ook hotels. Men leeft hier een beetje van de Camino.

Een wat de Camino betreft...er zijn niet alleen steeds meer fietsers, maar nog meer wandelaars. Het lijkt soms een beetje te verworden tot de 'vierdaagse van Santiago'.

Morgen nog ruim 50 km en dan ben ik er......