De route naar Rome

Toen ik er voor het eerst voorzichtig begon te denken om in 2011 naar Rome te fietsen, heb ik in eerste instantie gezocht naar een route, die zo dicht mogelijk een van de oude pelgrimswegen naar Rome zou volgen.
Er bleken een heleboel wandelroutes te zijn. De bekendste is misschien wel de Via Francigena. Bij deze route steek je via de grote Sint-Bernhardpas over de Alpen. Andere wandelroutes steken de Alpen over via de Sint Gotthard-pas of via de Reschenpas.
Ik zou het liefst de Via Francigena met de fiets hebben willen volgen, maar er bleek geen beschreven fietsroute te bestaan, die de VF volgt. En het leek met niet verstandig het wiel helemaal zelf uit te vinden.
Van de beschreven fietsroutes heb ik gekozen voor die van Hans Reitsma (zie http://www.reitsmaroutes.nl/).
Hans Reitsma heeft de gehele route vanaf Amsterdam tot aan Rome nauwkeurig beschreven. Voor alle etappes zijn overzichtkaartjes en hoogteprofielen opgenomen. Tevens zijn de gebieden en regio's waar je doorheen fietst kort beschreven en is voorts enige toeristische informatie opgenomen over de verschillende steden, stadjes en dorpen, waar je langs en door komt. Heel plezierig zijn met name ook de uitgebreide lijsten van jeugdherbergen, en - naar prijsklasse - van B&B's en hotels. Dat geeft onderweg een heleboel gemak.

De route van Hans Reitsma biedt her en der nog verschillende keuzemogelijkheden: al dan niet over onverharde wegen, al dan niet over bergkammen met nog mooiere uitzichten en in Italië kan gekozen worden voor een route via Verona of een route via Venetië naar Ferrara en vanaf Ferrara kun je via Bologna, Florence en Siena naar Rome, of via Ravenna en Assisi. De laatste variant is iets korter, en kent veel minder klimkilometers en is dus minder zwaar. Ik heb voor deze zogenaamde lichte variant gekozen, mede omdat ik heel graag Ravenna en Assissi wil bezoeken. Eerdere bezoeken aan Ravenna en Assissi hebben veel langer geleden plaats gevonden dan mijn laatste bezoeken aan Bologna, Florence en Siena.

Per saldo is de route op papier ongeveer 2100 km. Er zal nog wel iets bijkomen, omdat ik soms op enige afstand van de route gelegen bijzondere romaanse kerken of bijzondere kloosters zal willen bezoeken of hier en daar een omweg zal maken om een mooi stadje te bekijken. Hans Reitsma heeft de route beschreven in drie delen. Ik zal hieronder kort die routedelen de revu laten passeren

Deel 1: Utrecht - Bregenz: ca 931 km

Ik begin uiteraard in Utrecht, zal door het Krommerijngebied naar Wijk bij Duurstede fietsen.
Ik steek daar met de pont de rivier over en fiets vervolgens oostwaarts richting Nijmegen. Na Nijmegen ga ik door de mooie Ooijpolder, een stukje door Duitsland (Zifflich en Wyler) en dan zuidwaarts naar en langs de Maas naar Venlo en Roermond. Vanaf Roermond fiets ik een heel stuk langs de Roer (Rur) zuidoostwaarts richting Remagen. Vanaf Remagen volg ik dan de Rijn tot aan Bingen. Vanaf Bingen verlaat ik voor even de Rijn om hem later bij Nierstein over te steken.
Dan gaat het verder zuidwaarts richting Heidelberg, Pforzheim en Tübingen. Na Tübingen zal er even geklommen moeten worden om de Schwäbischische Alb over te steken. Vervolgens kan ik me laten afzakken tot aan de Bodensee, die ik tot aan Bregenz volg.







Deel 2: Bregenz - Ferrara: circa 606 km

In Bregenz moet ik me opmaken voor de oversteek over de Alpen. Vanuit Bregenz fiets ik weer een stuk langs de Rijn, die daar de grens tussen Oostenrijk en Zwitserland vormt. Tot Bludenz is het allemaal redelijk vlak. Na Bludenz volgt op papier de zwaarste etappe. Ik moet dan over de Arlbergpass, 1793 m hoog. Dat wordt hard werken,  maar waarschijnlijk is het tussen de Alpenreuzen ook heel mooi.
Niet veel verder moet ik dan over een tweede Alpenpas, de Reschenpass (1520 m).
Daarna kan  er tot aan Merano gedaald worden en is het verder makkelijk fietsen langs de Adige naar en door Bolzano, Trento, Rovereto en Verona. Na Verona fiets ik door vlak boerenland en steek ik vlak voor Ferrara de Po over.








Deel 3: Ferrara - Rome (via Ravenna en Assisi): circa 531 km

Zoals gezegd volg ik vanaf Ferrara de zogenaamde lichte route via Ravenna en Assisi. Vanuit Ferrara fiets ik langs de Po en deels door het Parco del Delta del Po naar Ravenna. Voorbij Ravanna rijd ik vanaf Cesena de heuvels van de Appenijnen in. Verderop na S. Piero in Bagno wordt het klimmen tot de pashoogte van de Válico di Montecoronaro (853 m). Tot aan Assisi is er dan soms een korte steile klim, maar fiets ik vooral over zacht glooiende heuvels.
Na Assisi wordt dat tot aan Rome niet veel anders. Het is klimmen en dalen over heuvels van 400 m of minder, maar gedeelten in Umbrië zijn waarschijnlijk heel mooi. Ik heb er eerder gekampeerd en heb er goede herinneringen aan.