Een nieuwe uitdaging

Ik heb heel goede herinneringen aan mijn fietstocht vorig jaar naar Santiago de Compostela.
Alles bij elkaar was dat een fantastische, bijna feestelijke tocht. Iedere dag waren er verrassingen en hoogtepunten. Hoogtepunten van zeer verschillende aard.
Er waren onderweg die vele mooie kathedralen, oude kloosters, ruïnes, de schitterende romaanse kerken...
Mede afhankelijk van mijn stemming gold 'hoe ouder en eenvoudiger, hoe mooier'.
Andere dagen viel ik op rijk gebeeldhouwde portalen, de bijbelse verhalen vertellende timpanen, en de kapitelen met bestiaria en demonen.

Alles wat ik op dat gebied tegenkwam, heb ik vorig jaar zeer uitgebreid gefotografeerd (en het afgelopen jaar vele malen met plezier op de computer teruggezien). Informatie over de kathedralen, kerken, abdijen, die ik bezocht, kon ik niet in boek- of brochurevorm meenemen, omdat ik dan veel te veel kilo's op mijn fiets zou hebben mee te nemen. Maar ik heb die informatie steeds systematisch op mijn computer verwerkt. Na thuiskomst viel er daarom veel na te genieten. Daarbij ging het mij met name om de bouwkunst en de beeldhouwkunst.
Maar er waren andere hoogtepunten: het fietsen door al die mooie landschappen en regio's vormde een hoogtepunt op zich. Ik wist niet dat dat je op zo'n manier zo van fietsen kon genieten.
Het was vorig jaar in meerdere opzichten nieuw voor me. 6 weken met de fiets on tour.
Heel verschillende omgevingen, bijna voortdurend in sensationeel mooie natuur: zo veel kleuren, zo veel grassen, zo veel bloemen en vogels, al die rivieren en kanalen, bijzondere bruggen (romeinse, maar ook blinkende, fonkelnieuwe), grootschalige en kleinschalige landbouwgebieden, uitgestrekte bossen, reusachtige wijngebieden, rustig heuvelende regio's, woeste berggebieden, al die meer of minder lange en steile beklimmingen, de soepel lopende en gevaarlijke afdalingen.

Ik heb vorig jaar verreweg de meeste kilometers alleen gefietst. Wel iedere dag heel veel mensen ontmoet en gesproken. Van all over the world. Ik heb maar één dag alleen gegeten.
Overigens was het plezierig om zo nu en dan ook met anderen op te fietsen. Met name in de bergen kwam me dat zeer gelegen.

Hoe dan ook, ik wist niet dat ik zo van het fietsen kon genieten. En dat smaakt naar meer. Inmiddels heb ik daarom besloten dit jaar opnieuw zo'n lange fietstocht te maken. Dit jaar wil ik naar Rome.
Dat is opnieuw een grote uitdaging, te meer omdat er veel meer klimkilometers gereden moeten worden en er meer en hogere bergen bedwongen moeten worden.

Maar ik heb er heel veel zin in.
Ik wil op 15 augustus vertrekken. Voor die tijd zal ik nog berichten publiceren over de route die ik ga rijden, en over de wijze waarop ik me op de tocht (heb) voorbereid.

Ik nodig mijn volgers van vorig jaar uit mij dit jaar weer te volgen. Die tussentijdse contacten en reacties heb ik erg op prijs gesteld.