Voorbereiding: trainen

In het kader van de voorbereiding moest er natuurlijk flink worden getraind. Direct na de winter ben ik al met de training gestart.
In de maanden februari, maart en april werd nog niet erg intensief getraind: één keer per week en ik sloeg ook wel eens een week over.









Vanaf half mei is de trainingsarbeid langzaam opgevoerd. Inmiddels train ik al weer een hele tijd minstens twee keer per week, respectievelijk minstens 100 km per week.
Eddy Weiss heeft net als vorig jaar alle maanden een keer per week meegetraind. Onderweg hebben we elkaar weer menigmaal op de inmiddels bekende adressen op appeltaart getrakteerd.
De rondjes die we fietsen kennen we langzamerhand wel. Voor de rondjes "Krommerijn", "Loosdrecht", "Groeneveld/Baarn", "Eempolder" of  "Heuvelrug" hoeven we de kaart niet vaak te raadplegen.

De route naar Rome

Toen ik er voor het eerst voorzichtig begon te denken om in 2011 naar Rome te fietsen, heb ik in eerste instantie gezocht naar een route, die zo dicht mogelijk een van de oude pelgrimswegen naar Rome zou volgen.
Er bleken een heleboel wandelroutes te zijn. De bekendste is misschien wel de Via Francigena. Bij deze route steek je via de grote Sint-Bernhardpas over de Alpen. Andere wandelroutes steken de Alpen over via de Sint Gotthard-pas of via de Reschenpas.
Ik zou het liefst de Via Francigena met de fiets hebben willen volgen, maar er bleek geen beschreven fietsroute te bestaan, die de VF volgt. En het leek met niet verstandig het wiel helemaal zelf uit te vinden.
Van de beschreven fietsroutes heb ik gekozen voor die van Hans Reitsma (zie http://www.reitsmaroutes.nl/).
Hans Reitsma heeft de gehele route vanaf Amsterdam tot aan Rome nauwkeurig beschreven. Voor alle etappes zijn overzichtkaartjes en hoogteprofielen opgenomen. Tevens zijn de gebieden en regio's waar je doorheen fietst kort beschreven en is voorts enige toeristische informatie opgenomen over de verschillende steden, stadjes en dorpen, waar je langs en door komt. Heel plezierig zijn met name ook de uitgebreide lijsten van jeugdherbergen, en - naar prijsklasse - van B&B's en hotels. Dat geeft onderweg een heleboel gemak.

De route van Hans Reitsma biedt her en der nog verschillende keuzemogelijkheden: al dan niet over onverharde wegen, al dan niet over bergkammen met nog mooiere uitzichten en in Italië kan gekozen worden voor een route via Verona of een route via Venetië naar Ferrara en vanaf Ferrara kun je via Bologna, Florence en Siena naar Rome, of via Ravenna en Assisi. De laatste variant is iets korter, en kent veel minder klimkilometers en is dus minder zwaar. Ik heb voor deze zogenaamde lichte variant gekozen, mede omdat ik heel graag Ravenna en Assissi wil bezoeken. Eerdere bezoeken aan Ravenna en Assissi hebben veel langer geleden plaats gevonden dan mijn laatste bezoeken aan Bologna, Florence en Siena.

Per saldo is de route op papier ongeveer 2100 km. Er zal nog wel iets bijkomen, omdat ik soms op enige afstand van de route gelegen bijzondere romaanse kerken of bijzondere kloosters zal willen bezoeken of hier en daar een omweg zal maken om een mooi stadje te bekijken. Hans Reitsma heeft de route beschreven in drie delen. Ik zal hieronder kort die routedelen de revu laten passeren

Deel 1: Utrecht - Bregenz: ca 931 km

Ik begin uiteraard in Utrecht, zal door het Krommerijngebied naar Wijk bij Duurstede fietsen.
Ik steek daar met de pont de rivier over en fiets vervolgens oostwaarts richting Nijmegen. Na Nijmegen ga ik door de mooie Ooijpolder, een stukje door Duitsland (Zifflich en Wyler) en dan zuidwaarts naar en langs de Maas naar Venlo en Roermond. Vanaf Roermond fiets ik een heel stuk langs de Roer (Rur) zuidoostwaarts richting Remagen. Vanaf Remagen volg ik dan de Rijn tot aan Bingen. Vanaf Bingen verlaat ik voor even de Rijn om hem later bij Nierstein over te steken.
Dan gaat het verder zuidwaarts richting Heidelberg, Pforzheim en Tübingen. Na Tübingen zal er even geklommen moeten worden om de Schwäbischische Alb over te steken. Vervolgens kan ik me laten afzakken tot aan de Bodensee, die ik tot aan Bregenz volg.

Een nieuwe uitdaging

Ik heb heel goede herinneringen aan mijn fietstocht vorig jaar naar Santiago de Compostela.
Alles bij elkaar was dat een fantastische, bijna feestelijke tocht. Iedere dag waren er verrassingen en hoogtepunten. Hoogtepunten van zeer verschillende aard.
Er waren onderweg die vele mooie kathedralen, oude kloosters, ruïnes, de schitterende romaanse kerken...
Mede afhankelijk van mijn stemming gold 'hoe ouder en eenvoudiger, hoe mooier'.
Andere dagen viel ik op rijk gebeeldhouwde portalen, de bijbelse verhalen vertellende timpanen, en de kapitelen met bestiaria en demonen.

Alles wat ik op dat gebied tegenkwam, heb ik vorig jaar zeer uitgebreid gefotografeerd (en het afgelopen jaar vele malen met plezier op de computer teruggezien). Informatie over de kathedralen, kerken, abdijen, die ik bezocht, kon ik niet in boek- of brochurevorm meenemen, omdat ik dan veel te veel kilo's op mijn fiets zou hebben mee te nemen. Maar ik heb die informatie steeds systematisch op mijn computer verwerkt. Na thuiskomst viel er daarom veel na te genieten. Daarbij ging het mij met name om de bouwkunst en de beeldhouwkunst.
Maar er waren andere hoogtepunten: het fietsen door al die mooie landschappen en regio's vormde een hoogtepunt op zich. Ik wist niet dat dat je op zo'n manier zo van fietsen kon genieten.
Het was vorig jaar in meerdere opzichten nieuw voor me. 6 weken met de fiets on tour.
Heel verschillende omgevingen, bijna voortdurend in sensationeel mooie natuur: zo veel kleuren, zo veel grassen, zo veel bloemen en vogels, al die rivieren en kanalen, bijzondere bruggen (romeinse, maar ook blinkende, fonkelnieuwe), grootschalige en kleinschalige landbouwgebieden, uitgestrekte bossen, reusachtige wijngebieden, rustig heuvelende regio's, woeste berggebieden, al die meer of minder lange en steile beklimmingen, de soepel lopende en gevaarlijke afdalingen.

Ik heb vorig jaar verreweg de meeste kilometers alleen gefietst. Wel iedere dag heel veel mensen ontmoet en gesproken. Van all over the world. Ik heb maar één dag alleen gegeten.
Overigens was het plezierig om zo nu en dan ook met anderen op te fietsen. Met name in de bergen kwam me dat zeer gelegen.

Hoe dan ook, ik wist niet dat ik zo van het fietsen kon genieten. En dat smaakt naar meer. Inmiddels heb ik daarom besloten dit jaar opnieuw zo'n lange fietstocht te maken. Dit jaar wil ik naar Rome.
Dat is opnieuw een grote uitdaging, te meer omdat er veel meer klimkilometers gereden moeten worden en er meer en hogere bergen bedwongen moeten worden.

Maar ik heb er heel veel zin in.
Ik wil op 15 augustus vertrekken. Voor die tijd zal ik nog berichten publiceren over de route die ik ga rijden, en over de wijze waarop ik me op de tocht (heb) voorbereid.

Ik nodig mijn volgers van vorig jaar uit mij dit jaar weer te volgen. Die tussentijdse contacten en reacties heb ik erg op prijs gesteld.