Vorig najaar ben ik begonnen met zelf advies te vragen aan mijn fitnessbegeleidster. Zij heeft mij een aantal oefeningen gegeven om met name mijn bovenbeenspieren te versterken. Ik heb een tijdje braaf die oefeningen gedaan.
Verder kwamen de verhalen en adviezen (van vooral ervaringsdeskundigen) neer op......."maak voldoende trainigskilometers"; ...."probeer vooraf tenminste zo'n duizend kilometer te fietsen";..........."train ook een aantal keren met volle bepakking".
In januari en februari jl. was ik zeker al voldoende gemotiveerd om wat trainingskilometers te gaan maken, maar de kou en sneeuw gooiden ernstig roet in het eten. Ik heb in februari enkele korte ritjes (30 á 40 kilometer) gemaakt. Maar het was vanwege de kou vooral afzien en op sommige fietspaden was het zo glad, dat ik onverrichterzake moest terugkeren.
In maart heb ik al wat meer gefietst. Voor de training was mogelijk nog veel belangrijker, dat Eddy Weiss per eind maart liet weten, dat hij wel een keer per week wilde meetrainen. Ik ken Eddy Weiss vanuit de Utrechtse Sociëteit van Kunstenaars en Kunstlievenden. We zijn er momenteel beide bestuurslid. Vanaf eind maart had ik dus ineens een vaste trainingsmaat. En dat heeft gewerkt.
Vanaf eind maart heb ik inderdaad wekelijks een tocht met Eddy gemaakt; dat waren tochten van 45 á 70 km; tochten door het Plassengebied en langs de Utrechtse Vecht, het Krommerijngebied, de Utrechtse Heuvelrug, tochten ook tot voorbij Baarn door de Eempolder en langs de Eem, enz.
Intussen kennen we de fietsroutes in de genoemde gebieden aardig goed. Rekening houdend met de wind wordt per keer besloten welke kant we heen gaan. We hebben de kaart er bijna niet meer bij nodig en kennen al aardig wat adressen waar ze goede koffie en lekkere appeltaart hebben.
Trainen met Eddy is niet alleen maar kilometers maken en appeltaart eten; het is heel veel meer. Er wordt gesproken over onze fietsen en fietsuitrusting; er is uitwisseling over onze afkomst, onze levensgeschiedenissen, over De Engelenzang, de kunst en de actualiteit. Verder brengt Eddy mij geologische kennis bij over de gebieden, waar we door heen fietsen, hij vertelt mij over zijn cultuurhistorisch bomenonderzoek in Amelisweerd, over zijn vrijwilligerswerk als vogelteller voor de Vereniging Sovon Vogelonderzoek Nederland, hij leert mij vogelgeluiden herkennen, wijst mij op gebouwen en kerken, die zijn opa als architect heeft ontworpen, hij laat mij zijn boot op Loosdrecht zien, enz. Ik kan daar maar bescheiden wat tegenover zetten door soms iets te vertellen over Wittgenstein of Nietzsche, of te wijzen op zorggebouwen, waarvoor ik ooit een vergunning heb afgegeven. Hoe het ook zij, de gezamenlijke trainingsritten met Eddy zijn uiterst plezierig.Ik heb ook een paar trainingsritten met familieleden gemaakt; met mijn zusje Nelleke door het Krommerijngebied en met mijn zwager Frans via Lage Vuursche naar Baarn en via Hollandsche Rading, Maartensdijk, Westbroek en de Vecht weer terug. Leuk en gezellig die familiale fietssolidariteit.
Overigens fiets ik niet alleen met Eddy of familie. Ik fiets (wekelijks) ook tochten op mijn eentje. Ik heb er inmiddels zo'n 1100 trainingskilometers opzitten. Die 11oo km hebben mij voelbaar kracht opgeleverd. Ik kan nu ook een heuveltje op en kom tegen harde wind ook nog een beetje vooruit. Ik heb nog een paar weken. Tegen de tijd dat ik vertrek zal ik voldoende kilometers in de benen hebben.
Ondertussen heb ik mijn fietstassen te voorschijn gehaald. Vanaf volgende week ga ik nog 3 weken met volle bepakking trainen. Ik ga ervan uit, dat dat genoeg is. Ik ga tenslotte met niet meer dan 18 kilo op stap. Ik ben benieuwd.
Hieronder wat plaatjes: Wijk bij Duurstede, een kudde in de Eempolder, bloeiende fruitbomen bij Amelisweerd en pinksterbloemen in de buurt van de Langbroekerwetering
Het was een pittig trainingsritje op 5 mei voor
BeantwoordenVerwijderenmij, daar ik meer op een golfbaan een balletje sla. Onwijs gezellig en ik wens je nogmaals heel veel succes met deze Pelgrimstocht.
gr Frans