De fietsenmaker had ik snel gevonden en ik trof in Tübingen echt een geweldig internetcafé: koel, goede koffie en met uitzicht op een van de mooiste stadhuizen van Europa. Mooier kon eigenlijk niet. Daar dus mijn blog bijgewerkt.
Naar buiten kijkend viel me op dat er nauwelijks nog mensen op straat waren. Dat was ook het gespresthema in het internetcafé. Met die hitte bleven de mensen binnen, waagden ze zich niet op straat, of hielden zich stil op een schaduwrijk terrasje. Ik heb me maar aan de Tübingers aangepast. Ik ben terug gegaan naar het hotel en daar op een koele plek wat gelezen en nog een paar uurtjes geslapen.
Ik trof bij het hotel nog twee nederlandse vrouwen, die ook op weg waren naar Rome. Ze hadden in het hotel waar ik verbleef, willen overnachten, maar het was vol. Dus ze gingen iets anders zoeken. Ze waren eveneens 15 augustus uit Nederland vertrokken. Het tempo is vergelijkbaar. Het is dus redelijk waarschijnlijk, dat we elkaar nog wel vaker tegen zullen komen.
De weerberichten voorspelden voor morgen, 24 augustus, eveneens zeer warm weer: 33 graden. Ik besloot daarom van mijn gebruikelijke schema af te wijken en vroeg naar bed te gaan, morgen vroeg op te staan, zodat ik voor de ergste warmte al heel wat kilometers zou kunnen wegtrappen. Dan zou ik in ieder geval voor het heetst van de dag over de Schwäbische Alb (de hoogste beklimming op de route in Duitsland) kunnen zijn.
Wauw, wat een mooie gebouwen in Tubingen!
BeantwoordenVerwijderenMonique